Bu oyun, 100 yılda bir doğan bir başyapıt. Sıcaklık ve sevgiyle yapılmış ve bunu hemen belli ediyor.
Oyunu bitiremedim ama gerçekten bitirmek istiyorum.
Bu oyunda gösterişli hiçbir unsur yok; her şey mükemmel. Görünüşte monoton tekrarlar bile büyük performans için bir provaya dönüşüyor.
Ana karakter Chai, çok havalı ve kendine güvenen bir adam. Sorunlarına rağmen, cesurca amacının peşinden gidiyor. Chai'nin silahı aslında bir silah değil, başka bir şey için bir cihaz (bazı karakterler bunu birden fazla kez ima ediyor) ve Chai bunu ustalıkla güçlü bir ekipmana dönüştürüyor.
İlk dikkatinizi çeken şey ana karakter. Fabrikaya öylece, aniden gelmiyor; ciddi bir kol yaralanması var. Bu oyunda, dikkatlice bakarsanız, tüm ana karakterlerin ciddi yaralanmalardan kurtulduğunu görürsünüz; bu kapsayıcı bir yaklaşımdır. Bunun sadece bir tesadüf olduğunu düşünmüyorum.
Gördüğümüz ikinci şey, mükemmel hücre gölgelendirmeleriyle işlenmiş detaylı mekanlar ve ana karakterle aynı ritimde hareket eden bir dünya; bu gerçekten büyüleyici!
Kombo sistemi oldukça karmaşık ve çok seviyeli (gereksiz hareketleri devre dışı bırakma özelliği için özel teşekkürler), ancak oyuna kendinizi kaptırmanız çok kolay. Ancak kimse sizi şımartmayacak; kalkan ve zırh kırmak çok zor bir nakaratla öğretiliyor.
Küçük ama önemli birkaç ayrıntıyı vurgulamak istiyorum: nakaratlar bazen aralarında esprili bölümler bulunan birkaç savaştan oluşuyor.
Oynarken tüm zorluk seviyelerini en kolaydan ritim ustası seviyesine getirdim ve zorluk seçiminin oyunu sadece zorlaştırdığını düşündüm. Ritim ustası seviyesinde oynamak daha da zorlaşmıyor; iyi bir bestedeki eksik nota gibi mantıklı bir hal alıyor.
Esprili karakterlerin yer aldığı farklı mini oyunların bolluğunu gerçekten beğendim (örneğin buzdolabı ve üzerine kalemle duygular çizen K.R.D.M.N.). Bu, dünyayı keşfetmek, içinde rahatça dolaşmak ve hayatın ritminin tadını çıkarmak isteyeceğiniz nadir oyunlardan biri.
Seviyelere özel bir saygı! Her boss'un kendine ait bir seviyesi var ve bu seviyeler tamamen farklı. Zanzo'yu yenmek için bütçesini tüketmeniz ve Makaron bonusunu çözmeniz gereken o komik seviyeyi ele alalım.
Her bölüm sonu canavarı, tıpkı seviyeleri gibi, kendine özgü. Favorilerim Korsika (ve Zanzo). Savaşlar çok iyi tasarlanmış ve çok aşamalı; her aşama bir öncekinden çok daha güçlü.
Bu oyunda birçok farklı mekanik, hareket ve özellik var; herkes kendine göre bir şeyler bulacak. Üçüncü bölüm sonu canavarı civarında, çiplerin nasıl çalıştığını ve oyunu kökten değiştirebileceğini öğrendim. Kendim için mükemmel blok stilini seçtim ve mutlu oldum.
Oyun inanılmaz derecede bağımlılık yapıcı ve bırakılamıyor.