Daredevil: Born Again'ın ilk sezonu hakkında görüş — çok zor bir doğum

Lately, Marvel'in yapımlarının tartışmalı kalitesi, gişe rakamlarına cömertçe yansımış durumda, ancak TV şovları hâlâ izleniyor, sadece ara sıra. Uzun bir süre boyunca, bu durum sinematik evrenin patronlarını her şeyin yolunda gittiğine ve rotayı değiştirmeye gerek olmadığına ikna etti. Neyse ki, burada da adalet yavaş yavaş galip gelmeye başladı ve kamu ilgisi azaldı. Bu, Ms. Marvel, Agatha All Along, Moon Knight, She-Hulk: Attorney at Law ve diğerleri gibi birçok projenin kaderinin belirsiz hale gelmesine yol açtı. Disney için bu kadar hayal kırıklığı yaratan haberlerin arka planında, Hell's Kitchen'ın Şeytanı'nın yumuşak yeniden başlatılması olan Daredevil: Born Again, gökten inmiş bir manna gibi göründü. Yetişkin derecelendirmesi ve genel sert ciddiyetin korunacağı vaadinde bulundular. Prömiyer büyük yankı uyandırdı ve ilk izlenimlerimizi paylaştık, bunlar olumlu yöndeydi. Ancak, dizinin finali haber kaynaklarının ve tartışmaların radarının altında kaldı. Diziyi izledik ve bunun neden olduğunu açıklamaya hazırız.

Başlıktan itibaren, proje yeniden hayal etme ipuçları veriyor. İlk bölümün sonunda, avukat Matt Murdock bir yıl boyunca alter egosunu terk ediyor. Detaylara girmeyeceğiz, ancak sebep önemli. Yine de, gerçek Daredevil'in tam tersini yaparak suçluları yakalamaya daha fazla odaklanacağı hissi var — ama bu başka bir konu. Bir süre sonra, eski bir tanıdık geri dönüyor — Kingpin/Wilson Fisk, artık suç işlerini geride bırakmaya ve New York belediye başkanlığına aday olmaya karar vermiş.

Bu, üç sezonluk Netflix şovundan aynı karakterlerin hikayesinin doğrudan bir devamı olduğunu belirtmek önemlidir. Ancak, zaman atlaması yazarların taze bir başlangıç yapma şansı verdi, ya da en azından çoğunlukla temiz bir sayfa ile. Değişmeyen şey, özdür — Matt hâlâ kör bir avukat ve maskeli bir intihar, Kingpin hâlâ suç şemalarının bir dehası ve New York her zamanki gibi soğuk ve hoş karşılamayan bir yer.

Hemen baştan, hikaye Murdock'un üç sezon boyunca sadık arkadaşlarını yazıyor. Foggy'nin çıkışı organik bir şekilde ele alınırken, Karen'ın kaybolması zoraki hissediliyor. Finale kadar neredeyse yok ve nihayet göründüğünde, sanki hiç gitmemiş gibi. Murdock ile olan etkileşimleri aniden duruyor ve sonra aynı şekilde aniden yeniden başlıyor, değişmeden. Genel olarak, bu büyük bir sorun değil, ancak Daredevil'in arkadaşlarının muamelesi, yaratıcıların yumuşak yeniden başlatma ile ne demek istediklerini en iyi şekilde gösteriyor. Tanıdık temalardan ve karakterlerden uzakta tutuluyoruz, ancak ihtiyaç duyulursa geri getirilebilecek kadar yakın bırakılıyorlar. En kötü yaklaşım değil — daha kötü yeniden başlatmalar oldu.

Ana hikaye, Fisk'in belediye başkanlığı kampanyası ve ardından kayıtsız intiharlar üzerindeki polis kontrolünü sıkılaştırması etrafında dönüyor — ya da dizinin onlara verdiği isimle, intiharlar. Bu, Spider-Man'in de bu tanıma uyduğu için mükemmel bir cameo fırsatı olabilirdi. Ancak, Marvel TV şovları (Loki hariç) genellikle ana sinematik evrenle büyük ölçekli bağlantılardan kaçınıyor. Alacağınız tek referanslar, Kamala Khan (Ms. Marvel) ve Kingpin'in evlatlık kızı Echo'nun isimleri. Daha fazlası yok. Bu garip görünüyor, çünkü Daredevil büyük ekrana tam anlamıyla katılmaya hazırlanıyor ve zaten dost komşu Spider-Man'in filmlerinden birinde göründü — ama durum böyle.

İkinci tartışmalı karar, yeniden doğma yönüdür. Uzun bir süre boyunca, Matt kostümünü giymiyor ve etkinliklere yalnızca bir avukat olarak katılıyor. Bu doğal olarak, diğer süper kahramanların ve alt hikayelerin ekran süresini alması gereken bir soruna yol açtı. Örneğin, yalnızca Netflix dizisinden tanınan başka bir sokak seviyesi intiharcı olan Beyaz Kaplan'ın hikayesini alıyoruz. Ancak, dizi The Defenders'ı tamamen göz ardı ediyor — Jessica Jones, Luke Cage, Iron Fist ve Daredevil'in kendisini içeren sokak kahramanlarından oluşan hazır bir ekip. Bu karakterlerin geri dönüp dönmeyeceğini henüz bilmediğimiz anlaşılabilir, ancak bu bir devam olduğu için en azından bir bahsi hak ediyorlardı.

Sonuç olarak, dokuz bölümün çoğunda, Murdock mahkeme duruşmalarıyla meşguldür, polisle tartışır ve Fisk göründüğünde TV'ye memnuniyetsiz yüz ifadeleri yapar. Daredevil dizisinden bekleyeceğiniz şey bu değil. Ve kahraman nihayet tam güçle geri döndüğünde, sadece birkaç geçici aksiyon sahnesi alıyoruz. Bunlar oldukça iyi yapılmış, ancak orijinal dizideki gibi olağanüstü değil. Sadece bir sahne o imza uzun çekimde çekilmiş, ancak bu, ilk bölümü açıyor.

Fisk'i izlemek çok daha ilgi çekici. Başlangıçta, dizi nazikçe ana kötü adamın artık gerçekten bir antagonisti olmadığını ikna etmeye çalışıyor. Ancak bunu o kadar beceriksiz yapıyorlar ki, gerçek nihayet ortaya çıktığında, pek de şaşırtıcı olmuyor. Kingpin bir planlayıcı ve suç dehasıydı ve hâlâ öyle. Yeni meşru kariyeri sadece bir araç — ve bu, dikkatli bir izleyicinin karakter ekrana çıktığı anda aklına gelecek ilk düşünce.

Fisk'in evlilik çatışmaları, karaktere biraz daha derinlik katan ilginç bir detay. Ancak, çoğunlukla tek bir amaca hizmet ediyor — Murdock ile yeni aşk ilgisi arasında bir çatışma kurmak, Kingpin'i çift terapisi konusunda danışmanlık yapan bir psikolog. Bu, decent bir alt hikaye, ancak en kritik olanı değil.

Daha sonra, Muse olarak bilinen gizemli bir seri katil var, insanların topluca öldüren ve ardından kanlarıyla grafiti çizen. Uzun bir süre boyunca, Muse arka planda kalıyor ve kahramanlar onunla pek ilgilenmiyor. Ancak finale doğru, kötü adam varlığını yüksek sesle duyuruyor. Bu, hikayeyi aniden hızlandırıyor ve Matt'e kahramanlık işine geri dönmesi için gerekli motivasyonu veriyor. Ancak, Muse hayal kırıklığı yaratıyor — aile kaynaklı zihinsel sorunları olan bir karton kesim katil. Yüzü rahatsız edici bir maskenin arkasında gizleniyor, ancak dikkat ederseniz, sürprizi erken tahmin edersiniz. Tüm sezonun Muse ve suçları etrafında dönmesi gerektiği hissi var, Daredevil ve Kingpin'i eşit şekilde öfkelendiriyor. Kötü adamın potansiyeli ve bir numarası var, ancak gerçek Marvel tarzında, tek bir bölümde elden çıkarılıyor.

Bunun için bir açıklama var. Aslında, sezonun 18 bölüm olması planlanıyordu, espriler ve şakalarla dolu bir tonla — evet, Disney'in diğer "en iyi" şovları gibi. Neyse ki, Marvel aklını başına topladı, şov yapımcısını ve baş yazarını kovdu ve diziyi yeniden çekim için geri gönderdi. İşte hikayeyi iki tam sezona bölme fikri burada doğdu. Ancak, bu değişikliğin bu kadar kapsamlı olması pek olası değil. Bu ilk dokuz bölümü bir kurulum olarak görürseniz, her şey mantıklı hale geliyor. 8-10 bölüm için tasarlanmış projeler genellikle sürükleyici aksiyon ve hikaye anlatımı arasında denge kurmaya çalışır. Burada, o denge eksik. Daredevil'in gerçek yeniden doğuşu yalnızca finalde gerçekleşiyor, bu da gerçek hikayenin bir sonraki sezonda başladığı anlamına geliyor. Bu yüzden kamu ilgisi sonlara doğru keskin bir şekilde düştü — bu kadar uzatılmış bir prolog izlemek basitçe sıkıcı.

Yine de, dizinin güçlü yanlarını övmemek haksızlık olur. Öncelikle, oyuncular — özellikle Charlie Cox ve Vincent D’Onofrio — harika performanslar sergiliyor. Her ikisinin de sevdikleri rollere geri dönmek için hevesli olduğu ve ekran süresinin her dakikasından keyif aldığı açık. Daredevil ile Kingpin arasındaki kimya, her iki karakterin eşleri veya kız arkadaşlarıyla olan dinamiklerinden daha güçlü.

İkinci artı, görseller ve atmosfer. Dizi, New York ruhuyla dolup taşıyor. Sıradan vatandaşların olaylar hakkında görüşlerini paylaştığı periyodik haber segmentleri, şehir manzaralarının geniş çekimleri ve hikayenin dönüşlerini ince bir şekilde tamamlayan bir renk paleti alıyoruz. Disney'in aslında Netflix orijinalinin özünü korumakta başarılı olduğunu söyleyebilirsiniz.

Daredevil: Born Again'in ikinci sezonunun, ilkinden çok daha olaylı olacağı acı bir şekilde ortada. İlk sezon, tüm ana oyuncuları yeni rollerinde tanıttı, gevşek uçları bağladı ve gelecekteki çatışmalar için sahneyi kurdu. Her şeyin nereye gideceğini yalnızca zaman gösterecek. Ancak şu anda, ilk sezon katlanılması gereken bir şey. Karakterin hayranları için izlenmesi gereken bir yapım, ancak muhtemelen zaten izlediler. Diğer herkes için, ikinci sezonu beklemeyi öneririz — gerçek hikaye o zaman başlıyor ve karşılığın çok daha tatmin edici olacağı kesin.