In 16 yıllık varlığında, Resident Evil sabit kameralarla uzun bir yol kat etti ve türde birçok yenilik tanıttı. Resident Evil 4'teki omuzdan kamera, karakterin arkasında serbestçe hareket ederek üçüncü şahıs bakış açısıyla, aksiyon türünü köklü bir şekilde değiştirdi, bu yüzden Resident Evil 6'da aynı sistemin bulunması şaşırtıcı değil. Şaşırtıcı olan, yaratıcıların neden yeni bir şey bulamadığı.
Resident Evil 6, bir zamanlar bir korku oyunu serisi olarak başlayan unsurları içeriyor, ancak zamanla giderek daha sinematik bir hale geldi. Uçaklar düşecek, binalar yıkılacak ve eğer bir gemi görürseniz, batma ihtimali yüzde 50, patlama ihtimali de yüzde 50. Her ikisi de olabilir.
Bu, hızla ilerleyen bir oyun. Belki kampanyalar, Capcom'un iddia ettiği kadar farklı değil, ancak her biri 6-7 saat sürüyor, ayrıca Mercenaries ve Agent Hunt modları da var. Paranızı harcadığınızda, Resident Evil 6 oldukça fazla oyun süresi sunuyor—tek soru, bu gerçekten istediğiniz şey mi?
Leon’un kampanyasından bir an, Resident Evil 6'nın tüm artılarını ve eksilerini mükemmel bir şekilde gösteriyor (UYARI: Eğer spoilerlardan korkuyorsanız, birkaç paragraf atlayın).
Bir canavara benzeyen köpekbalığı ile karşılaşıyorsunuz. İlk başta, onu uzaktan görüyorsunuz ve bir bakış, suya girmek istemediğinizi anlamanız için yeterli. Ama birkaç dakika sonra, su altındaki tünellerin bir ağına dalmaya zorlanıyorsunuz. Nefes almak için yüzdüğünüzde, sadece iki ajanın kafalarını görebiliyorsunuz, ama aşağıda hiçbir şey yok ve tekrar daldığınızda, ekran bir saniye boyunca kabarcıklar nedeniyle bulanıklaşıyor.
Bu, oyundaki en korkutucu sahne, ki bu sahne korkutucu anlardan yoksun değil, ama yine de gerçek korkudan uzak. Ve köpekbalığı aşağıdan size saldırdığında, her şey basitçe gülünç hale geliyor: Helena'yı dev çenelerinde nazikçe tutarak yüzüyor, Leon ise canavarın sırt yüzgecinden sarkıyor. İlk başta korktuğunuz dev yaratığın kauçuk dişleri olduğu ortaya çıkıyor. Dövüşün kendisini spoil etmek istemiyoruz, ama tahmin edebileceğiniz gibi, bizi pek etkilemedi.
Her kampanyanın atmosferi biraz farklı. Leon ve Helena, Left 4 Deadruhunda en iğrenç zombi dolu yolculuklardan birini yapıyorlar ve bu yolculuk onları Çin'e götürüyor, burada eski tanıdıklarımız Chris ve Piers ile karşılaşıyorlar. Tüm kampanyalar, farklı zamanlarda aynı yerlerde geçiyor, yeni alanlar ve yeni düşmanlarla.
Savaşlar da kampanyaya bağlı olarak biraz farklılık gösteriyor. Örneğin, Leon'un zombileri çok daha yavaş, ancak Chris'in kampanyasından çok daha fazlalar. Leon genellikle kapalı alanlarda ve dolambaçlı koridorlarda savaşmak zorunda kalırken, Chris ve Jake daha sık açık alanlarda bulunuyor. Ada'nın kampanyası en çeşitli olanı, ancak diğer üç kampanyayı tamamladıktan sonra yalnızca tek oyunculu modda oynayabilirsiniz.
Ancak kampanyalar arasındaki bu kadar belirgin bir fark, diğer türlerden unsurlar eklemiyor - bu sadece, muhtemelen tahmin ettiğiniz gibi, çoğunlukla zombileri vuracağınız dört çeşit zombi nişancı. Ve 20 saat sonra, her şey biraz sıkıcı hale geliyor. Siper almak için beklediğinizden çok daha fazla eylem gerçekleştirmeniz gerekiyor. Hatta patron savaşları bile zorluk açısından biraz yetersiz görünüyor. Genel olarak, bu oyuna gerçekten aşık olmanızı engelleyen her zaman bir şey var.
Resident Evil 6'nın bir diğer büyük sorunu, durum üzerindeki kontrolünüzün kesinlikle sınırlı olduğu anlar. Oyun sırasında çeşitli uçakları kullanmanız, araç sürmeniz ve her türlü felakete girmeyi gerektiriyor, ancak olan biten üzerinde gerçekten kontrolünüz olmayacak. Sadece belirli düğmelere doğru sırayla basmanız gerekecek. Ve muhtemelen nedenini tahmin ettiniz - Bay Hızlı Zaman Olayına merhaba deyin.
Önceki oyunlardan daha fazla araç kontrolü elde ediyorsunuz ve yol boyunca birkaç ilginç şey göreceksiniz. Ama dürüst olmak gerekirse, tekerlekli bir kutu sürüyormuşsunuz gibi hissediyorsunuz, ikinci oyuncu ise sonsuz zombi ordularını vurmak zorunda.
Ve Resident Evil 6'nın yaratıcıları serinin özünün canavarı öldürmek olduğunu hatırladıklarında, oyun gerçekten oldukça iyi hale geliyor. Bu, sinematik ara sahnelerle birleştirildiğinde, harika bir şey oluyor. Leon ve Helena hızla yer altı tünellerine iniyor. Bu dolambaçlı galerilerden geçerken, sizi bekleyen sayısız zombinin gölgelerini görebiliyorsunuz. Ve ateş etmeye başladığınızda, hepsini halledemeyeceğinizi fark ettiğinizde, aniden bir tren geçiyor ve yolundaki her şeyi paramparça ediyor. Bu, panik ve heyecanın harika bir karışımı. Ama ne yazık ki, oyunda istediğimiz kadar fazla yok.
Geçmişte, Resident Evil keşif yapmanızı gerektiriyordu, sınırlı kaynaklarınız vardı ve düşmanlarla korkutucu karşılaşmalar yaşıyordunuz. Şimdi sadece doğrusal bir yolu takip etmeniz ve hareket eden her şeye ateş etmeniz gerekiyor, sonsuz mermi kaynağı ile. Kısacası, Resident Evil 6, bazen çok heyecan verici ve hatta özgün anlar içeren uzun bir yolculuk. Ancak oyun, bağlı olduğu nişancı türünün sınırlarının dışına çıktığında, her şey klişeleşmeye başlıyor.
Kooperatiften farklı olarak, çok oyunculu modda bir canavar olarak oynayabilirsiniz.
Bir oyun arkadaşı olan herkes Resident Evil 6 satın almayı düşünmelidir, çünkü muhtemelen piyasada bulunan en uzun kooperatif oyunu. Arkadaşınızın oyununa kolayca katılabilirsiniz. Bazen, dört oyuncuya kadar bir patronla birlikte savaşabilirsiniz, ancak bu seçenek oldukça kötü bir şekilde uygulanmış.
Ayrıca, bir partnerle oynayabileceğiniz Mercenaries modu da var. Bu modun en keyifli yönü, belirli sayıda ardışık öldürme için kombinasyonlar yapabilme yeteneğidir. Ayrıca, ek beceriler seti de mevcut.
Yeni Agent Hunt modu, diğer oyuncuların oyunlarına bir canavar olarak saldırmanıza olanak tanır. İnsanlara kıyasla, oldukça zayıf olacaksınız, bu yüzden arkadan saldırın. Denemeye değer oldukça makul (tam olarak düşünülmemiş olsa da) bir ekleme.