Metro: Last Light Ukraynalı 4A Games ekibinin ikinci oyunu ve Metro 2033'ün devamıdır. Projenin kaderi kolay olmadı: geliştiriciler dar bir ofiste çalışmak, mali zorluklarla yüzleşmek ve çıkış tarihini ertelemek zorunda kaldılar. Lansmandan sadece birkaç ay önce, Metro: Last Light yayıncısını bile değiştirdi. Ancak bu, 4A'nın çok daha tanınmış projeleri gölgede bırakabilecek kaliteli bir ürün çıkarmasını engellemedi.
Metro: Last Light, ilk dakikalarından itibaren ruhunuzu ele geçiriyor. Ağıt niteliğindeki açılış sahnesinin ardından, insan üstünlüğünün ne kadar yanıltıcı olduğunu anlamaya başlıyorsunuz. Bir düğmeye basmakla—tüm gezegen kaosa sürüklendi, insanlık yok olmanın eşiğine geldi. Ancak, kıyamet bile insanların hayatta kalmak için yarı yıkık metroda birleşmesini sağlayamadı. Aksine, kendilerini koruma içgüdüsünden yoksun oldukları için birbirlerini daha da çarpık şekillerde öldürmeye devam ettiler.
Kıyamet Şimdi
Metro: Last Light'ın hikayesi tam olarak budur. Karanlıklar'dan gelen tehdidi ortadan kaldırdıktan ve D6 askeri kompleksini keşfettikten sonra, insanlar artık kendi ideallerini ve yaşam kurallarını dayatma zamanının geldiğini anladılar. Bunu yapmanın tek yolu vardı—karşı çıkan herkesi öldürmek. Nazi ve komünistler tam seferberlik ilan etti, çocukları ve yaşlıları bile silah altına aldı. Yıllardır karşıt olan bu iki fraksiyon, tüm Metro'nun tek hâkimi olabilmek için gerekli olanaklara sahipti.
Yazarlar, Nazizm ve Komünizmin özünü mükemmel bir şekilde tasvir ettiler: aynı madalyonun iki yüzü—totaliter, insana ait olmayan bir rejim. Her iki taraf da artık anlamsız hale gelen idealleri için zafer elde etmek amacıyla muazzam maddi ve insani kaynaklar harcadı. Eşit bir kolaylıkla, "alt insanlara" ve "partinin düşmanlarına" kamplar kurdular, onlara zulmettiler, insanlık dışı koşullarda çalışmaya zorladılar ve liderliğe karşı çıkan herkesi düşünmeden öldürdüler.
Metro'nun çalışmasını sürdürmek, istasyonlarda yaşam koşullarını iyileştirmek veya insanları mutant tehdidinden korumak için güç birleştirmeyi kimse düşünmedi. Yine de, bu an mükemmel bir fırsattı.
Artyom, tüm bu hazırlıkları kendi gözleriyle gördü ve savaşın durdurulamayacağını anladı. D6 kompleksi çok cazip bir ödüldü. Savaşan taraflar, tüm Metro'nun tek hâkimi olabilmek için çok şey istiyordu. Ancak Ranger Khan'ın bir görevde söylediği gibi, Metro, tehlikeyi hisseden ve tam yok oluşa karşı direnen yaşayan bir organizmadır. Bu yüzden Artyom sürekli şanslıdır, sanki daha yüksek bir güç ona tehlikeden kaçmasına yardım ediyormuş gibi.
Kendiniz değerlendirin. İlk görevde, Nazi'ler tarafından yakalanıyor ve mucizevi bir şekilde kesin ölümden kaçıyor. Polis'e kaçtıktan sonra, hayatını birden fazla kez kurtardığı biri tarafından ihanet ediliyor ve ardından komünistlerin korkunç planlarını öğreniyor.
Her yeni bölümde, yazarlar hikayeyi daha da sıkı bir şekilde sarıyor, oyuncunun bu heyecan verici hikayenin nasıl biteceğini öğrenmek için sabırsızlanmasına neden olacak kadar yeni bilgi ortaya çıkarıyor. Bazen, kötülüğün galip geldiği ve Artyom'un hedefine asla ulaşamayacağı gibi görünüyor. Ama o, zorlukların üstesinden geliyor ve ilerlemeye devam ediyor. Yol boyunca ona yardım eden genç bir Karanlık, en sert oyuncunun bile yüzünde bir gülümseme yaratacak düşüncelere sahip.
Genel olarak, Metro: Last Light'ın hikayesi aşk ve sadakat, trajedi ve komedi, dostluk ve ihanet ile iyilik ve kötülük arasındaki sürekli mücadele için yer var. Evet, Metro 2033 'ün ana özelliği kaybolmadı. İyilik yapın, zorunlu olmadıkça öldürmeyin ve karakterlerle etkileşimde bulunun—ve iyi sonu elde edeceksiniz.
Geçen seferden farklı olarak, oyuncunun şimdi iyi karma kazanma fırsatları daha fazla, bu yüzden gözlerinizi açık tutun: köşede birinin yardımınıza ihtiyacı olabilir. Ayrıca, geliştiriciler hikayenin neredeyse yarısını harabe Moskova'da geçirdi, bu da birçok faydalı sır saklıyor.
İlkbahar Geldi
Bildiğiniz gibi, yüzeyde hava ısınmaya başladı. Bu, geleceğin post-apokaliptik dünyasında değişiklikler getirmeden edemedi: bazı mutantlar kayboldu, ama yenileri ortaya çıktı. Aralarında sucul yaratıklar bile var, bu yüzden her zaman tetikte olun—oyun hataları affetmiyor, özellikle de daha yüksek zorluk seviyelerinde.
Isınma, oyun dünyasının görünümünü de etkiledi. Önceden, yer kalın bir kar tabakasıyla kaplıydı, şimdi eridi, ilk bitkiler ortaya çıktı ve kemikler açığa çıktı. Binlerce kemik. Moskova'nın yüzeyi, ölüler dünyasının yaşayanlar dünyası üzerindeki zararlı etkisini hissettirdiği yerlerle dolu. İlerledikçe, birçok insanın son anlarına tanıklık edecek ve nükleer patlamanın şok dalgasının—elmas kadar sert—kırılgan bedenlerini parçaladığını hissedeceksiniz.
Harabe binalar, çarpık toprak, mutasyona uğramış doğa, kömürleşmiş insan bedenlerinin karışımı ve radyoaktif hava—bunların hepsi insanlığın eski ihtişamını hatırlatıyor ve bu yıkıma bir bakış, umutsuzlukla bir inleme getiriyor. Bu, komşu bir gücün metallerini test etmeyi sevenlerin beklediği kaderdir. Nasıl? Kimse tüm bunların yok olmasına nasıl izin verdi?! Gerçekten, insanlık yaptıklarının uygun bir cezasını aldı. Metro: Last Light'taki seviye tasarımı gerçekten etkileyici ve geliştiriciler sadece güzel yüzey seviyeleri değil, aynı zamanda otantik yer altı seviyeleri de yaratmayı başardılar.
İster gece ağır bir yağmur altında yüzeyde olun, ister dar, rutubetli bir metro tünelinde, her zaman önceki oyundan tanıdık korku ve korkuyla karşılaşacaksınız. Uzaklardan gelen mutantların ulumalarını ve etrafınızdaki garip hışırtıları duyduğunuzda, sinirlerinizi kontrol altında tutmak zor. Oyun, kontrolünüzü kaybetmenize neden olabilecek anlarla dolu. Silahlarınıza güvenmeyin—öncekinden daha fazla mermi olabilir, ama yine de en kötü anda bitebilir, bu yüzden her köşeyi kontrol edin ve her yarığı arayın.
Mükemmel grafikler tam bir dalış deneyimi sağlıyor. Evet, Crysis 3 veya gelecek olan Battlefield 4'ten daha iyi değil, ama o çok milyon dolarlık rakiplerinden de daha kötü değil. Metro: Last Light'taki dokular çok yüksek kaliteli ve detaylı. Geliştiriciler cimri davranmadı ve oyunun dünyasını yeni şekillerde hayata geçiren birçok ileri teknoloji uyguladı. Oyundaki her alan, ıssızlık ve umutsuzluk hissini artıran birçok detayla dolu.
PhysX teknolojisi, kullandığı kaynakları tam olarak hak ediyor ve gerçek fiziğin kurallarına uyan savaşlar sağlıyor, geçmişin karton nişancılarına değil.
Mükemmel optimizasyon da bahsi geçmeyi hak ediyor. Oyun, düşük donanımlı bilgisayarlarda bile sorunsuz çalışıyor ve maksimum ayarlar son iki yılda inşa edilen PC'lerde elde edilebiliyor. Herhangi bir sorunla karşılaşırsanız, web sitemizdeki ilgili başlığa göz atabilirsiniz.
Ve sorunlar hakkında
Bazı "kusurlar" da vardı. Örneğin, karakterler yaratılırken, tasarımcılar görünüşe göre kadın karakterlerin hareket ederken güzelce sallanan büyük göğüslerini yapmaya tüm güçlerini koymuşlar. Bize inanın, şikayet etmiyoruz ama dürüst olmak gerekirse, neredeyse tüm kadınlarınız aynı görünüyor.
Ayrıca animasyonda da biraz başarısızlık oldu. Yüz ifadeleri neredeyse fark edilemeyecek kadar az ve oyunda belirgin bir üçüncü şahıs kesiti eksik. Ancak, animasyon, herhangi bir oyunun bütçesindeki en pahalı işlemlerden biridir ve kriz zamanlarında 4A uzmanları bunun için para harcayamazdı, bu yüzden bu eksiklik için onları eleştirmek pek adil değil.
Ancak, gerçekten hoş olan şey, geliştiricilerin bizimle paylaştığı mizah. Örneğin, 4A Games'in GSC'nin kapanmasıyla ilgili şakasını alın:
- Kim dışarı çıkarıldı?
- Semyetsky, Yura.
- Vay, hepsinden uzun yaşayacağını söylemişti!
Dedikleri gibi, bilenler referansı alacak. Ama bu tek Easter egg değil—dikkatli oyuncular modern siyasi şakalar ve oyun geliştirici referansları duyacaklar, hepsi Metro'nun tarzında yeniden tasarlandı.
Genel olarak, oyun zaten harika görünüyor. Sadece yaratıkların ve düşmanların yapay zekasını biraz düzeltin, böylece daha az sersem olurlar, optimizasyonu biraz geliştirin ve mükemmel bir korku-aksiyon oyununuz olur.
Örneğin, gizlilik modu—Metro 2033'ün son yamasında düzeltildi—burada mükemmel çalışıyor. İsterseniz, insanları öldürmek için tek bir mermi harcamadan oyunu geçebilirsiniz. Ayrıca, her seviye artık alternatif yollarla dolu, bu yüzden dikkatli olun ve yerin üstünde ve altında onları arayın.
Başarılı çatışmalarda hayatta kalmak için, her türlü silahın sağlam bir cephaneliğine sahip olacaksınız ve yeniden düzenlenmiş bir envanterle. Bununla, medkitlerin, filtrelerin, atılacak bıçaklar veya dinamit çubukları gibi tüketilebilirlerin sayısını hızlıca kontrol edebilir ve bir pompalı tüfeği makineli tüfekle hızlıca değiştirebilirsiniz. 4A, Dead Space 3'ten silah yapım sistemine dikkat ederse, savaş sistemi daha da geliştirilebilir—özellikle oyunun bunun için tüm ön koşullara sahip olduğu düşünüldüğünde.
***
Metro: Last Light gerçekten benzersiz oldu. Tüm dönemeçler ve zorluklara rağmen, 4A Games ekibi mükemmel, etkileyici bir oyun yarattı. Metro'daki insanlığın kalıntılarının acılarını anlatan hikayesinin, 4A Games'in kendisinin THQ'nun mali sorunları nedeniyle birkaç kez uçurumun eşiğine gelmesiyle yansıtılması ironik bir durumdur.
Ancak, Metro: Last Light'ın ana karakteri Artyom gibi, 4A ekibi de karşılarına çıkan tüm engelleri aşmayı başardı ve bize bir umut ışığı sundu. Umut ki, bu harika evrende başka bir oyun çıkaracaklar—insanlığın sonunda kendine güven bulduğu bir oyun.
