Rick and Morty 8. Sezonu Üzerine Görüş — bayat bir animasyon dizisinde oRICKinalite nefesi

The eighth season of the long-running animated series Rick and Morty has recently come to an end. This is a significant event, as it’s the chapter where the story finally said goodbye to all the groundwork laid by its original creative driving force, Justin Roiland, who was accused of domestic violence and removed from the project. The previous season was rather controversial, so many fans seriously believed that without its creator, Rick and Morty wouldn’t survive. Well, to the relief of many, those fears didn’t come true. Season eight is not only far from being the worst chapter — it actually rivals the early seasons that brought the series its popularity. More details in the review below.

Kısa bir tarih notuyla başlayalım. Rick ve Morty, iki yetenekli yazarın ortak yaratımıdır — Justin Roiland ve Dan Harmon. Roiland, yaşlı bir adam ve bir gencin çeşitli dünyalar ve zaman dilimleri arasında seyahat ettiği bir hikaye fikrini ortaya attı. İlham kaynağını tahmin etmek zor değil — Geri Dönüş film serisi, Rick ve Morty için başlangıç noktası oldu. Ancak, konsept geliştikçe, ana karakterlerin film prototiplerine benzerliği azaldı.

Harmon ise, sadece dizinin ortak yazarı olmakla kalmadı, aynı zamanda tamamen yeni bir hikaye yapısı geliştirdi; bu yapı, o zamandan beri birçok yazar tarafından yaygın olarak benimsendi. Dan, Joseph John Campbell tarafından önerilen hikaye çerçevesini basitleştirerek, kısa bir süreye kolayca sığabilecek sekiz adıma indirdi. Her bir Rick ve Morty bölümü bu kalıbı takip eder: karakter bir konfor alanındadır; bir şey isterler; tanıdık olmayan bir duruma girerler; duruma uyum sağlarlar; istediklerini alırlar; bunun için yüksek bir bedel öderler; tanıdık durumlarına dönerler; yolculuk sonucunda değişmişlerdir.

Ancak zamanla, yazarlar formülü kötüye kullanmaya başladılar ve sık sık son adımı atladılar. Sayısız maceraya rağmen, Rick ve Morty karakterleri buzul hızında değişti. Genel hikayeyi ilerleten bölümlerin sayısı azaldı, cevapsız soruların sayısı ise arttı. Sonunda, dizi, bir sezonun ilk ve son bölümlerinde en fazla gelişmenin yaşandığı bir noktaya ulaştı; diğer bölümler ise dolgu malzemesi gibi geçti.

İzleyiciler, neredeyse sitcom benzeri yaklaşımdan yavaş yavaş sıkılmaya başladılar. Ardından, yaratıcılardan biri olan Justin Roiland’a yönelik aile içi şiddet ve diğer hoş olmayan şeyler hakkında iddialar ortaya çıktı. Bu iddiaların ne kadar doğru olduğunu tartışmayacağız. Eğer haberleri takip ediyorsanız, son yıllarda bazı kadınların eski eş veya partnerlerinden büyük bir tazminat almak umuduyla güçlü suçlamalarda bulunduğunu zaten biliyorsunuzdur. Buradaki gerçek sorun, Roiland’ın, Johnny Depp veya Neil Richard MacKinnon Gaiman gibi birçok diğer erkek gibi, yaratıcı süreçten dışlandığı ve daha sonra tamamen projeden çıkarıldığıdır. 2023 yılında, yazar ikna edici delil eksikliği nedeniyle aklandı, ancak kimse ona itibarını veya işini geri vermedi.

Rick ve Morty’yi yayınlayan ağ, yedinci sezonu kendi başına tamamladı. Sonuç, hafif tabirle, içler acısıydı. Keskin mizah, doğru türdeki delilik ve akıllı bilimsel alt tonlar kaybolmuştu. Geride kalan, sarhoş, sinir bozucu Rick ve çaresiz torunu Morty’ydi. Rick’in eşinin gizemli ölümüyle ilgili hikaye tamamlandıktan sonra, hikaye neredeyse hiç ilerlemedi ve her şeyin toparlanma zamanının geldiği hissi hiç gitmedi. Dan Harmon üretimde yer almaya devam etti, ancak ikinci baş yazarın yokluğu projeye acı bir şekilde yansıdı.

Ve böylece, sekizinci sezon yayınlandı. Görünüşe göre, Roiland’ın fikirlerine dayanılmadan yapıldı — bu, birçok endişeye yol açtı, ama neyse ki asılsızdı. Eski liderlik altında taze bir bakış açısı, dizi için beklenmedik bir nefes taze hava oldu, ancak yaklaşımın değiştiğini belirtmekte fayda var. Artık karmaşık fizik ve evren teorileri veya çoklu evren kavramına derin dalışlar yok. Şimdi, Rick ve Morty modern pop kültürüne yapılan referanslara ağırlık veriyor. Hayranlar bunun her zaman böyle olduğunu söyleyecek — ama bu sefer vurgu açıkça daha güçlü. İlk dakikalardan itibaren izleyiciler, The Matrix’in bir parodisiyle karşılanıyor ve benzer şakalar devam ediyor.

Aynı zamanda, on bölümün her biri, nihayetinde, tekrar izlemek için gerçekten ilgi çekici. Hikayeler hız kazanmış ve beklenmedik dönüşler kazanmış, karakterler ise içsel benliklerinin yeni yönlerini yavaş yavaş ortaya çıkarıyor. Çoğunlukla Rick ve Beth arasındaki ilişkiye odaklanılıyor. “ip çekme komplo” teorilerinin hayranları da spekülasyon yapacak alan bulacak. Her zamanki gibi, yazarlar, sonuçlarının gelecekteki sezonlarda merkezi bir hikaye haline gelebileceği ya da tek seferlik bir atış olabileceği birkaç bölüm bırakıyor. Seçilen tüm referanslar eğlenceli ve Rick ve Morty’nin imza dönüşüyle sunuluyor, aynı zamanda kolayca tanınabilir.

Genel olarak, dizi geri adım atmış ve uzun zamandır beklediğimiz bir şeye odaklanmış gibi görünüyor — Smith ailesinin gelişimi. Morty ve Summer daha az ya da çok aynı kalırken, Beth ve Jerry yeni bir ışıkta gösteriliyor. Son bölüm, izleyiciyi alışılmadık bir duygusallık dozu ile vuruyor ve gerçek bir duygu fırtınası yaratıyor.

Görsel olarak, dizi hala her zamanki kadar iyi görünüyor. Yaratıcılar sanat tarzında büyük değişiklikler yapmadılar, bu yüzden hayranlar memnun olacak. Ancak tüm olumlu yönlere rağmen, hala eksiklikler var. Dizi şu anda net bir yön eksikliği yaşıyor. Hikaye bir zamanlar Rick’in eşinin katilini arayışına odaklanmıştı, sonra Evil Morty’ye — ama şimdi bunların hepsi geçmişte kaldı. Son iki sezondur genel bir hikaye yok. Elbette, sonunda Mr. Poopybutthole’un maceralarıyla ilgili kısa bir dakikalık ekleme aldık, ama bu tam olarak umduğumuz şey değil.

Mevcut formatında, çizgi film sonsuza kadar devam edebilir. Bazıları bunun tamamen kabul edilebilir olduğunu düşünebilir, ancak biz eski yaklaşıma dönüşü görmek isteriz — eksantrik büyükbaba ve saf toruna layık bir sorun veya düşman vermek. Özellikle, tüm dehasına rağmen, Rick’in savunmasız olmadığını unutmamak gerek. Ayrıca ikinci bir sorun var: yazarlar, “her bölümün sonunda başlangıca dönüş” kavramını çok fazla ciddiye alıyorlar. Sonuç olarak, önemli bir karakter birkaç dakikadan fazla ölü kalmıyor. Bahisler neredeyse yok gibi görünüyor, bu da Smith’ler hakkında gerçekten önemsemenin zor olmasına neden oluyor. Dizi, Rick ve Morty’nin başka bir evrene taşınmak zorunda kaldığı o bölüm gibi şok edici anlara acil ihtiyaç duyuyor.

Yaratıcısını yedi sezon sonra kaybettikten sonra, Rick ve Morty hala hayatta ve aktif. Animasyon dizisi sadece çizgiyi korumakla kalmıyor, sekizinci sezonda bazı önemli eksiklikleri de düzeltiyor — bu değişiklikler genel konsepte fayda sağladı. Bununla birlikte, olayların genel duraklaması hala belirgin. Karakterlerin hiçbirinin genel bir hedefi veya düşmanı yok, bu da onlara duygusal olarak yatırım yapmayı zorlaştırıyor. Proje önümüzdeki yıllarda sona erme belirtileri göstermiyor, bu yüzden dokuzuncu bölümü dört gözle bekliyoruz. Belki de hikaye nihayet gerçekten beklenmedik bir şey sunacaktır.