Elektronik Sanatlar uzun zamandır Battlefield serisine layık bir karşıt bulmaya çalışıyor. DICE yeni bir bölüm üzerinde çalışırken, EA başka bir franchise'dan bir nişancı oyunu yayımlıyor. Amerikan yayıncı, düşük performans gösteren Medal of Honour'ı Titanfall serisi ile değiştirmeyi umuyor. Bu MMOFPS Battlefield ile ölçek olarak eşleşmese de, rakibi Call of Duty'nin en sadık hayranlarına bile hitap edebilecek bir oyun deneyimi sunuyor.
Ve Activision ile onun mega blokbusteri hâlâ endişelenmek zorunda olmasa da, Elektronik Sanatlar nişancı türünde öne geçmek için elinden gelen her şeyi yapıyor. İlk ciddi darbe Battlefield 4tarafından vuruldu, ancak DICE'ın hitini yayımlama aceleciliği markanın itibarını önemli ölçüde etkiledi.
Bu yüzden Respawn Entertainment'a çift sorumluluk verildi. Geliştirme sürecinin yanı sıra, oyunu kapsamlı bir şekilde test etmeleri ve hatalarını düzeltmeleri gerekiyordu. Geliştiriciler sonuncusu ile mükemmel bir iş çıkardılar, ancak oyun deneyimi hâlâ bir dizi soru işareti doğuruyor.
Diğer nişancı oyunlarıyla karşılaştırıldığında, Titanfall'un çok oyunculu modu, hayal edilebileceğinden daha basit çıktı. Respawn Entertainment'ın yarattığı şeye karşı, Battlefield 4 gerçek bir askeri simülatör gibi görünüyor. Hatta Ghosts'un çok oyunculu modu, Titanfall'da birkaç saat geçirdikten sonra karmaşık görünebilir.
Bu oyunun, birkaç öldürme yapmak, dev bir silahla bir robotun içinde oturmak, hızlı ve ölümcül bir çatışmanın heyecanını hissetmek ve benzeri şeyler isteyenler için tasarlandığını anlamak için gereken süre tam olarak bu kadar.
Bir çok oyunculu oturum yalnızca yaklaşık 10 dakika sürüyor, bu süre yükleme ve oyundan çıkmayı da kapsıyor. Bu süre zarfında, oyuncular verilen hedefi tamamlamalı ve ardından tahliye olmaya çalışan düşman pilotları yok etmelidir.
Her maçta 12 oyuncu bulunuyor, her tarafta 6 oyuncu. Onlara yapay zeka tarafından kontrol edilen rakipler katılıyor. Toplamda, Titanlar dahil olmak üzere, bir savaşta yaklaşık 50 katılımcı var. Tüm piyade birimleri aynı görünüyor, ancak kimin kim olduğunu ayırt etmek çok kolay. Şu anda, yapay zeka oldukça aptal—bilgisayar kontrolündeki karakterler neredeyse hiç hareket etmiyor, zorla ateş ediyor ve çok kolay hedefler.
İnsanlar ise çok daha kurnaz davranıyor. Daha yüksek pozisyonlar almaya çalışıyorlar, sürekli olarak gizlenme kullanıyorlar, sık sık yer değiştiriyorlar ve yapay zeka oyuncularından çok daha iyi ateş ediyorlar. Düşmanın nasıl hareket ettiğine bir bakış, onun bir bot mu yoksa bir pilot mu olduğunu anlamak için yeterli.
Titanfall'un çok oyunculu modunu diğer "Call of Duty" oyunlarından ayıran bir diğer özellik ise gerçek üç boyutlu hareket. Crytek'in Crysis 3'te başaramadığı şeyi, Respawn ekibi, karakterlere duvarlar boyunca kolayca koşma ve jetpack kullanarak uzun mesafelere atlama yeteneği vererek başardı.
Savaşların ne kadar değiştiğini hayal edebiliyor musun? Hayatta kalma sadece arttı, çünkü yön değiştirdiğinizde avantaj kazanabilirsiniz. Klasik nişancı oyunlarında, oyuncular yüz yüze bir karşılaşmada düşmanların nişangahınızdan kaçamayacağı fikrine alışırlar, bu nedenle olası eylemleri tahmin etmek kolaydır. Titanfall'da, bir düşmanın bir sonraki hamlesini tahmin etmek çok daha zor, ama siz de beklenmedik hamleler yapabilirsiniz. Düşman ateşinden kolayca kaçabilir ve hatta bir Titan'ın roketlerinden sıyrılabilirsiniz. Bu, Titanfall'da her yüzeyin hareket için mevcut olmasından kaynaklanıyor.
Sonuç olarak, aksiyon anları çok unutulmaz hale geliyor, özellikle eşit yeteneklere sahip iki oyuncu karşılaştığında. Böyle bir çatışma birkaç dakika sürebilir, oyuncular sürekli olarak rollerini değiştirebilir. Eğer hemen birbirlerini öldüremezlerse, biri diğerini avlamaya başlayacak ve ardından durum hızla tersine dönebilir.
Üstüne üstlük, düşmanların yanından geçip arkasına geçebilmeniz için sizi gizleyen görünmezliği unutmamalısınız. Diğer oyuncuların ve Titanların durumu nasıl etkileyebileceğini de söylemeye gerek yok.
Titanlardan bahsetmişken. Bu dev, insansı savaş robotları oldukça hantal ama son derece güçlü. Bir Titan gökyüzünden düştüğünde, iniş noktasında her şeyi parçalar, bu da düşmanların bir araya toplanıp bir pozisyon tuttuğu kritik bir anda faydalı olabilir. Savaşın ortasında, bir Titan düşmanları ayaklarının altında ezebilir, kollarıyla yumruklayabilir, dev bir tüfekle ateş edebilir, roketlerle bastırabilir ve daha fazlasını yapabilir. Genel olarak, eğer önünüzde bir düşman Titan görüyorsanız, hemen kaybolmanız en iyisi—aksi takdirde parçalarınıza ayrılabilirsiniz.
Eğer savaş alanında müttefik Titanlar varsa, onlara roketler veya el bombalarıyla destek olabilirsiniz. Bu sayede "yaralı" bir düşman Titanı kolayca yok edebilirsiniz. Ayrıca, üstten kokpitine ateş edebilirsiniz. Bu durumda, pilot fırlatacak ve sizi etkisiz hale getirmeye çalışacaktır. Bu anı kaçırmayın—pilotun yerini bulmak için birkaç saniyeniz olacak ve Titan kendisi koruma moduna geçecektir, bu da iki kat tehdit ile karşılaşacağınız anlamına geliyor.
Titanlar arasındaki savaşlar, pilotlar arasındakiler kadar görkemli ve dinamik. Eğer oyuncular uzun mesafede kazanamazlarsa, yakın dövüşe geçerler. Bu durumda, çok dikkatli olmalısınız. Titan yumrukları büyük hasar verir ve işler kötü giderse, bir oyuncu kokpitten çekilip en yakın duvara çarpabilir.
Beta test sırasında, Titanfall'un haritalarının belirtilen katılımcı sayısı için çok küçük olduğu izlenimi vardı, ancak gerçekte bunun tam tersi olduğu ortaya çıktı. Haritalar oldukça geniş, kesinlikle Call of Duty'den daha büyük ve hem pilot savaşları hem de dev robot dövüşleri için gerekli alanı mükemmel bir şekilde birleştiriyor. Bu açıdan, geliştiriciler harika bir iş çıkardı ve her oyuncunun, silahı ne olursa olsun, yer bulabileceği dengeli bir harita yaratabileceklerini gösterdiler.
Özetle, Respawn Entertainment, bolca aksiyonla eğlenceli ve son derece dinamik bir nişancı oyunu yaratmayı başardı. Geliştiriciler, her şeyin soğuk hesaplama ve doğru pozisyonla belirlendiği unutulmaz ve karmaşık savaşlar yerine, hızlı öldürmelerin heyecanına odaklandılar. İşte oyunun avantajlarının sona erdiği yer.
Ancak olumlu yanların hemen ardından, çok da olumsuz olarak adlandırılamayacak eksiklikler geliyor. Bu, esasen komutun eklediği sesli brifinglerle aynı çok oyunculu modlar olan “tek oyunculu kampanya”da açıkça görülüyor. Çoğu oyuncunun bunların hepsini dinlemekle ilgilenmediğini söylemeye gerek yok.
Bu bağlamda, “Milis” ile “IMC” arasındaki çatışma da bir formalite gibi görünüyor. Özellikle bu iki fraksiyonun tanımlarının kelimenin tam anlamıyla birkaç paragrafı kapladığı düşünüldüğünde. Geliştiricilerin, oyuncuları oyunun dünyasıyla gerçekten nasıl etkileyecekleri konusunda daha fazla düşünmeleri gerektiği açık. Kısacası, bu kadar sade bir yaklaşımla, Titanfall, savaşan taraflar “Fraksiyon 1” ve “Fraksiyon 2” olarak adlandırılsaydı hiçbir şey kaybetmezdi.
Geliştiriciler, karakter silahları ve seviye atlama konusunda da çok temel bir yaklaşım benimsediler. Her oyuncu, daha sonra en basit yükseltmeler sayesinde yalnızca biraz daha iyi hale gelen oldukça decent bir silahla başlıyor—bir demir nişangah, bir susturucu ve daha kalın bir namlu. Seviye atlama konusunda, bazı şanslı oyuncuların ilk günde 49'dan 40. seviyeye ulaştığını söylemek yeterli.
Titan'ınızın silahlarını veya yeteneklerini hiç değiştiremiyorsunuz ve sadece üç “kart” alarak savaşa gidebiliyorsunuz—geliştiricilere göre, savaşta hayatta kalmayı etkileyen özel eşyalar. Ancak gerçekte, bunların etkisi neredeyse fark edilemeyecek kadar az.
Oyun modlarının sayısını da göz ardı etmek imkansız—sadece 6 tane var. Bunlardan yalnızca 2'si gerçekten ilginç olarak adlandırılabilir ve Titanfall'un ortamından faydalanır. Diğerleri klasik Takım Ölüm Maçı ve benzeri modlar. Böyle bir potansiyele sahip bir oyun için, en az 10 oyun modu olmalıydı ve bunların en az yarısı oyun oynama olanaklarını en iyi şekilde değerlendirmeliydi.
Titanfall, Source motorunda geliştirildi. Evet, Valve'ın on yıl önce Half-Life 2 yayınlamak için kullandığı aynı motor. Bu motordan olağanüstü bir şey beklemek zordu, ancak grafikler genel olarak makul bir seviyede. Elbette, ara sıra düşük poligonlu unsurlar ve eski animasyonlar var, ancak Source için bu şaşırtıcı değil. Yine de, geliştiricilerin, hatırlanabilir detaylardan yoksun Titan modellerine daha fazla dikkat etmeleri gerekirdi.
Yıkılabilirlik de zor bir konu. Birçok kişi, yokluğunun başka bir mükemmel oyunu mahvettiğine inanıyor, ancak mevcut olsaydı, oyunun akışını öngörülemez bir şekilde değiştirecek ve piyade için hiç yer bırakmayacaktı.
Ses tasarımı hakkında da şikayet edebilirsiniz, çünkü açıkça yetersiz. Sesler oldukça karton gibi—birçok tonluk bir makinenin gürültülü ayak sesleri veya dişli çarkların tıngırtısı hissedilmiyor. Titanların silahları bile donuk ve zayıf geliyor. Hayal kırıklığı yaratıyor, çünkü ağır bir makineli tüfeğin kükremesini veya bir roketatarın patlamasını duyamayacaksınız. Respawn Entertainment, düşman Titan geçtiğinde oyuncuları korkudan titretmek için güçlü, yüksek kaliteli ve etkileyici ses efektleri yaratabilirdi—ama yaratmadılar.
Özetle, bir şey net—Titanfall, bir zamanlar Call of Duty'yi yapan aynı insanlar tarafından yaratıldı. Ve kesinlikle kolayca oynanabilir oyunlar yapmayı biliyorlar. Titanfall, aksiyon ve adrenalin dolu, ancak oyun tamamlanmamış gibi hissediliyor. Az sayıda mod, gülünç özelleştirme ve sembolik ilerleme—tüm bunlar geliştiriciler tarafından gereksiz olarak değerlendirildi.
Sebep basit—Titanfall, eşit şartlarda ve eşit silahlarla hızlı ve dinamik savaşlara katılmak isteyenler için tasarlandı. Oyuncuların yaşadığı adrenalin patlaması yoğun olarak adlandırılabilir—bir maça başladıklarında dakikalar içinde bunu hissediyorlar. Oyun yarım saat sürdükten sonra “Ah, sonunda birini öldürdüm!” ya da “Benden daha iyi bir silahın var!” çığlıkları yok.
Hardcore oyuncular kesinlikle Titanfall'u çok sıradan bulacaklar—“gerçekçi nişancıların” bir demo versiyonu. Ancak, Titanfall farklı bir kitleye hitap ediyor, çünkü geliştiriciler modern FPS geleneklerini tamamen görmezden geldi ve sadece duvarlar boyunca koştuğunuz, otomatik nişanla düşmanları biçtiğiniz ve rakipleri tek bir adımda kaldırıma bastığınız çılgın bir aksiyon oyunu yaptılar.