Zack Snyder mı yoksa James Gunn mı? Superman'ı Kim Daha İyi Anlıyor

After James Gunn, Superman filminden sonra, karakteri kimin daha iyi canlandırdığı konusunda çevrimiçi bir tartışma patlak verdi, onun mu yoksa Zack Snyder'ın mı. Her iki tarafın da ikna edici argümanları var. Bu yazıda, iki yönetmenin Kryptonluları nasıl tasvir ettiğini ve hangisinin orijinal çizgi roman karakterine daha yakın olduğunu keşfetmeye karar verdik.

Superman çizgi romanları, dünyanın en popüler grafik romanları haline geldi. Bu kahraman, başka bir gezegenden gelen bir uzaylı, Amerikan kültürünün en önemli sembollerinden biri haline geldi. Dahası, etkisi Amerika Birleşik Devletleri ile sınırlı kalmamış, dünya genelinde yayılmıştır. Superman'in imajı, muazzam fiziksel gücü, iyi niyet ve adalet duygusuyla birleştiren mitolojik kahramanlar olan Herkül gibi karakterlere dayanmaktadır. Başlangıçta, kötü düşünceleri veya belirsiz eylemleri olmayan bir kahramanın somutlaşmasıydı.

Bu, onunla ilgili erken filmlerde gördüğünüz Superman'dır. Bu filmleri ayrı bir makaledeele aldık.

Man of Steel üzerindeki çalışmalar, Christopher Nolan'ın The Dark Knight'ının büyük başarısından sonra başladı. Açıkça, iyi niyetli ve inanılmaz derecede güçlü süper kahraman, karşılaştırıldığında naif ve hatta biraz çocukça görünecekti. Bu nedenle senarist David Goyer, Kryptonlu'ya daha modern bir bakış açısı geliştirme fikrini ortaya attı. Stüdyo yöneticileri bu fikri beğendi, bu yüzden projeyi üretime almaya karar verdiler. Grafik romanları uyarlama konusunda deneyimi olan Zack Snyder, yönetmen olarak atandı.

İlk filmde, daha önceki filmlerde veya klasik çizgi romanlarda tasvir edilen kahramandan tamamen farklı bir kahraman gördük. Örneğin, General Zod ile olan savaşı aniden sona erdi—kötü adam öldü. Ve bu sadece rastgele bir olay değildi—Superman, düşmanının boynunu kasıtlı olarak kırdı. Bu sırada, gökdelenler yıkıldı, yakıt tankları patladı ve sivil halk topluca öldü, ama kahramanımız böyle önemsiz şeylerle ilgilenmedi. Geleneksel olarak sert olan Batman bile bu duruma öfkeliydi.

Man of Steel, Krypton'a, ana karakterin gerçek ebeveynlerine ve Zod'a çok fazla dikkat ayırdı. Açıkça, bu teknolojik olarak gelişmiş dünya Superman'in evi, Dünya ise düşmanca bir yabancı olarak kaldı. Bu nedenle birçok insan Clark Kent'i bir uzaylı olarak algıladı. Filmde, bazı insanlar onu yeni bir tanrı olarak selamladı, bazıları ise onu yüzsüz bir tehdit olarak gördü. Hatta onun kan akıtıp akıtamayacağı konusunda bile şüpheler vardı. Bu nedenle, gazeteciler ve izleyiciler tarafından eleştirilen Martha'nın adı geçen sahne, anlatı için kritik öneme sahipti. Batman, düşmanının insani duygular ve hisler yaşayabileceğini ilk kez fark etti.

Ancak, bu bölüm kuralın bir istisnası oldu—Superman, insanlıktan kendini uzaklaştırmaya devam etti. Çocukken, herkesin gerçek doğasını göreceğinden korkarak, insanlara güvenemeyecek şekilde paranoya geliştirdi. Evet, Dünya'nın tarafını seçti ve son Kryptonlulara meydan okudu. Ancak bu, onun zor yolculuğunun sonu değil, sadece başlangıcı.

Zack Snyder'ın Justice League'inde, Superman'in sonunda kötü adamların tarafına geçeceği ve Dünya'nın savunucularına karşı döneceği ipucu verildi. Ayrıca, General Zod'un öldürülmesinin tek seferlik bir olay olmadığını belirtmek gerekir—Justice League'in sonunda, Steppenwolf'un kafası kesildi ve kafası Darkseid'in ayaklarının dibine atıldı. Bu eylem, rakiplerine karşı açık bir gözdağı olarak değerlendirilebilir.

Böylece, Zack Snyder'ın filmlerinde, daha çok bir anti-kahraman olarak algılanan belirsiz bir Superman gördük. Bu tür karakterler, soylu hedefler peşinde koşar, ancak sert yöntemler kullanır. Marvel çizgi romanlarındaki Punisher bunun iyi bir örneğidir. Ve bu, çizgi romanlardaki Man of Steel'in orijinal imajından açık bir sapmadır.

James Gunn'ın yeni Clark Kent filmini yöneteceği açıklandığında, başka bir aksiyon filmi izleyeceğimiz hemen belli oldu. Galaksinin Koruyucuları tarzında bir komedi. Sert bir Superman bu formata uymazdı. Daha klasik, iyi niyetli bir kahraman burada çok daha iyi çalışıyor. İşte tam da gördüğümüz Kryptonlu bu.

Yeni filmde, Lex Luthor onu tam anlamıyla bir insan olarak görmüyor. Ancak Clark, herkes gibi olduğunu kanıtlamaya çalışıyor. Bu konuşma açıkça izleyiciye yöneliktir. Superman'in gerçek ebeveynlerinin, onun gezegeni bir diktatör olarak yönetmesini istemesi, Clark'ın dünya görüşüyle örtüşmüyor. Sonuç olarak, Kryptonlu köklerinden etkili bir şekilde vazgeçiyor.

Ayrıca, Kent'in sevgilisi Lois Lane'e verdiği röportaj oldukça dikkat çekicidir. Gerçekten de Superman'in uluslararası hukuka uyması gerektiği konusunda keskin sorular soruyor. Diğer bir deyişle, diğerlerinden kendini üstün kılma konusundaki utangaç girişimleri bile eleştiriliyor ve kınanıyor.

Zack Snyder'ın filmlerindeki kahraman, eşitlerini öldürmeye istekliyken ve tesadüfi kayıpları görmezden gelirken, James Gunn'ın filmindeki karakter, agresif canavarların bile hayatını bağışlamaya istekli. Eylemlerinin kimseye zarar vermediğinden emin olmak için büyük bir zaman ve çaba harcıyor.

Bir söz vardır: "Bir baba, seni doğuran değil, seni büyüten kişidir." Man of Steel'de görünen Jonathan Kent, ergen oğlunu bir otobüs dolusu çocuğun boğulmasını önlediği için azarlamaya başladı. Clark'ın güçlerini göstermemesi gerektiğini, çünkü mahremiyetinin insan hayatlarından daha önemli olduğunu savundu. Bu, kendi küçük çıkarlarını başkalarının daha büyük iyiliğinin önünde tutan bencil bir kişiliğin oluşmasına neden oldu.

James Gunn'ın filminde durum tersine dönüyor. Evlat edindiği babası, doğru olanı yaptığı için oğluyla gurur duyduğunu söylüyor, bu da insanların kesin ölümden kurtarılmasını içeriyor. Onu aynı yolda devam etmeye motive ediyor.

Oyuncu seçimi, herhangi bir filmin önemli bir bileşenidir. Bu yazarın görüşüne göre, mükemmel özellikleri ve kaslı fiziği ile Henry Cavill, Superman için David Corenswet'ten çok daha iyi bir uyum sağlıyor. Ancak burada önemli bir nüans var.

Cavill neredeyse her zaman kopuk, sanki etrafındaki dünyayı kabul etmiyor. Bu, imajında işe yarıyor—güçlerini gizlemeye çalıştığı uzun bir süre geçirdi, bu da onu gerçeklikten duygusal olarak kapatmaya zorladı.

Corenswet ise, gelişen olaylara şiddetle tepki veriyor. Karakteri Lois Lane ile çatışıyor, ebeveynleri hakkında gerçeği öğrendiğinde derin bir üzüntü yaşıyor ve Luthor ile bir tartışma sırasında pozisyonunu aktif bir şekilde savunuyor. İzleyici onu bir yabancı olarak algılamıyor—Superman, bizim gibi görünüyor. Sadece daha güçlü.

Zack Snyder'ın Superman'i, tanıdık çizgi roman klişelerinin tersine çevrildiği modern eserlerle daha yakındır. Bu yaklaşımın çarpıcı bir örneği Injustice oyunları ve çizgi romanları serisidir. Öte yandan, James Gunn, 70'ler ve 80'lerden erken grafik romanlar ve filmlerden daha klasik bir imaj sergiledi. Görünüşe göre bu, hayranların benimseyeceği bir karakterdir. Ancak birçok izleyici bu kahramanı 2025'in gerçekliği için çok sıradan ve eski buldu. Snyder'ın versiyonu ise ilgi çekici ve olgundur.

Sonuç olarak, her biri farklı bir izleyici kitlesi için tasarlanmış iki farklı Kryptonlu var.

Hangi Superman versiyonunu tercih ediyorsunuz? Düşüncelerinizi yorumlarda paylaşın!