Dürüst olmak gerekirse, oyundan daha fazlasını bekliyordum (HoI 4 gibi, ama daha sezgisel). Meğerse oyunda birçok tuhaf mekanik varmış. 1. Ülke ele geçirme mekanikleri tuhaf. AoH 2 ve HoI 4'ün mükemmel eyalet ele geçirme mekanikleri var. Temelde onları işgal edip onlardan sanayi elde ediyorsunuz, oysa bu oyunda aynı anda birçok eyaleti işgal ediyorsunuz ve düşman herhangi bir zamanda gelip ele geçirebiliyor. Genel olarak, beğenmedim. 2. Sinir ağları (dürüst olmak gerekirse, normal tarihi yöneticiler yerine bazı amaç odaklı insanları görmekten tiksiniyorum. En azından onları ana güçler arasında görmek isterdim. Kabileler veya benzeri şeyler umurumda değil, ama hayır! Tüm ülkelerin sinir ağından yöneticileri vardır. 3. Sesler. Sadece film müziğini ve etkileşim seslerini sevmiyorum. 4. Dinamizm eksikliği. Ne demek istiyorum? Düşman sizden daha güçlüyse, tüm tümenlerinizi birkaç ile gönderip gücünüzü toplayana veya ordunuzu güçlendirene kadar hattı tutamazsınız. Düşman birçok eyaletinizi ele geçirdiği için hemen bir barış antlaşması imzalanacaktır! Bu tamamen saçmalık, size söylüyorum! Düşman yeterli sayıda eyaletinizi ele geçirdikten sonra ülkeniz hemen teslim olacak ve başka seçeneğiniz olmayacak! İmzalayıp imzalamamak tamamen farklı bir konu. HoI 4 ve AoH 2 de farklıdır, burada bir barış antlaşmasını reddedebilirsiniz ve Düşman eyaletlerinizin çoğunu ele geçirmiş olsa bile pes etmezsiniz! Sonuna kadar kalırsınız! Ama burada, bu mekaniği eklememiş olmaları üzücü. Bu yüzden oynanış pek iyi değil ve AoH 3 gerçekten de oldukça itici! Genel olarak, çıkışından bu yana 30 saat oynamama rağmen oyunu beğenmedim. İnanın bana, bu süre oyunu anlamam için yeterli.