Clair Obscur: Expedition 33

Oyunu oynarken karakterlere o kadar kaptırdım ki, kitap okuyormuşum gibi hissettim! Bir oyunda oynanışın ötesinde bir şey görmeyeli epey zaman olmuştu. Konuyu, müzikleri, görselleri, hatta oynanışı bile çok sevdim, bu türe pek meraklı olmasam da. Pitoresk manzaralar ve iyi yazılmış karakterler içimde öyle sıcak bir his uyandırdı ki, insanların hâlâ iyi ve ilginç projeler üretebilmesine sevindim! Geliştiricilere bu harika hikaye için teşekkürler! Başarılar dilerim ve sizden daha fazla oyun bekliyorum!

Oyun muhteşem. Yıllardır hikâyesi, müziği ve orijinal oynanışı beni bu kadar etkilememişti.

Muhteşem bir oyun; uzun zamandır böyle bir oyun görmemiştim, kelimelerle anlatılamayacak kadar güzel. Grafiklerden, nefes kesici manzaralara, müziklerden karakterlere kadar. Elbette oyunun kusurları da var; beceriksiz bir çeviri, sonlara doğru sıkıcılaşan oynanış, bozuk seviye sistemi gibi. Sonunda ise, isteksizlik ve nöronlarla savaşma motivasyonumun eksikliğinden bölümleri hızla geçmek zorunda kaldım. Elbette tek ben değilim. Ancak tüm bu küçük kusurlar, harika bir hikâye, kimyası olan karakterler ve inanılmaz grafikler ve sinematik ara sahnelerle zenginleştirilmiş bu dünyayla telafi ediliyor. Bu, güvenle birinci sınıf bir oyun olarak kabul edilebilecek bir oyun.

Şu anda ikinci perdeyi oynuyorum ve inanılmaz derecede bağımlılık yaptığını söylemeliyim. Güzel ve keyifli bir oyun ve müzikleri de harika. Hikayesi çok ilgi çekici ve merak uyandırıcı. Oynamaya devam etmeyi dört gözle bekliyorum.

Belki de oynadığım en iyi oyun.

Oyun oynamaya başladığında, ilk 20 dakikada sana anlaşılmaz terimler yağmur gibi yağarken, sonraki 15 dakikada bir bebek gibi ağladığın çok sık karşılaşılan bir durum değil. Bunun ardından motive olmuş bir şekilde intikam almaya gidersin, ama senin süper motive olduğun sahneden sadece 15 dakika sonra ana karakterin başına gelen bir sansür denemesi sahnesiyle karşılaşacağını beklemiyorsun.

Bu oyundaki duygusal dalgalanmalar gerçekten harika. Müzik ise tam anlamıyla büyüleyici. Son 4 yıldır Witcher, Skyrim, Harry Potter ve Yüzüklerin Efendisi'nin çalma listeleriyle çalışıyorum, ama iki haftadır aklımdan çıkmayan tek şey "Tam tam taradam tam tam taradam". Yaşasın, sonsuz müzik parçaları listesi genişledi. Yaşasınnnnnnnnnnnnnnnnnnn.

Oyundaki karakterl… Tamamını oku

Harika bir oyun. Harika müzikler. Sıra tabanlı olmasına rağmen sizi heyecandan yerinizde saydırıyor. Bayıldım. Kesinlikle tavsiye ederim!

Clair Obscur: Expedition 33, etkileyici görsel stili ve müzikleriyle iddialı bir JRPG, ancak dikkate değer kusurları da var. Konusu kafa karıştırıcı ve her zaman mantıklı değil, yan karakterler zayıf bir şekilde ortaya konulmuş. Sürrealizmden ilham alan grafikler büyüleyici. Dövüş sistemi taktikleri ve QTE'leri bir araya getiriyor, ancak bazı noktalarda dengesizlik ve aşırı karmaşıklık yaşıyor. Açık dünya boş görünüyor ve hikâye mekanları doğrusal. Endgame, tekrarlar ve zayıf denge nedeniyle hayal kırıklığı yaratıyor. 7,5/10 - harika çizimler ve müzikler için, ancak oynanış ve yapı açısından dezavantajlı.

Konusu ilgi çekici, ancak oynanış sıkıcı ve monoton; kullanım ve etkileşim mekaniklerini iyice incelemeniz gerekiyor. Vakit öldürmek isteyen inekler ve tembeller için!

Hâlâ övgü dolu eleştirileri anlayamıyorum. En fazla 30 dakika sürdü. Votka içmeden giremeyeceğiniz konu ne olursa olsun, oyunun saf görselleri beni soğuttu. Göz alıcı renk kombinasyonları fazlasıyla gösterişli. Dokular gerçekten akıl almaz; UE5'te böyle bir şeyi başarmaya çalışmak bile yazık. Sinematikler iyi, ancak dünyayı dolaşma deneyimi itici. Koşarken kontroller 2000'lerin başlarındaki ilkel atari salonlarındaki gibi. Göze hoş gelmese bile, kendimi oyun dünyasına ve hikâyeye kaptırma isteğimi tamamen kaybettim; daha ilk dakikadan itibaren insanı soğutuyor.

Oyunun tarzını ve dövüşleri beğendim ama grafik stili seçiminden nefret ediyorum. Orijinal karakter modellerini müstehcen hücre gölgeli anime karakterleriyle değiştirebildiğimde, bu oyunun tam fiyatını memnuniyetle düşüreceğim.