Flintlock: The Siege of Dawn

Bu oyunda neyi bu kadar sevdim?

Açıklayayım.

İlk olarak, iyi ve hüzünlü bir hikayesi, bolca sohbeti var ve Nor ile Enki (Anishi) hakkında çok şey öğrenebiliyorsunuz. Nor ayrıca tek başına değil, çeteyle birlikte seyahat ediyor. Onlarla konuşabiliyorsunuz ve çete bile şakalaşıyor. Enki de kendi hatalarını düzeltmeye çalışıyor ve Nor'u da işin içine katmış.

İkincisi, mekanlar. Oyunda ikisi büyük, üçüncüsü çok küçük olmak üzere üç mekan var. Köyler hem iyi hem de kötü şeyler söyleyebilen insanlarla dolu.

Ayrıca grafikler. Grafiklerin çok harika olduğunu söyleyemem ama genel olarak iyiler; detayları görebiliyorsunuz.

İnsanların neden bu oyunu sevmediğini gerçekten anlamıyorum. Herkesin Nor'un görünüşünü beğenmediğini çok okudum. Ama asıl mesele bu mu?

Oynanışa geçelim. İnsanlar genellikle düşmanların zor olduğunu söyler. Aslında, çabucak alt edilirler; önemli olan karakterinizi ve silahlarınızı doğru şekilde geliştirmektir. Zırhlı düşmanlara yalnızca çekiç ve el bombalarıyla saldırılmalıdır, çünkü kalkanlarını hızla indirebilirler. Zırhlı bir düşmana baltayla saldırıp kaçarsanız, tek vuruşta ölürsünüz, bu apaçık ortada.

Olumsuz yanı, itibar kazanırken aynı anda iki düşman tarafından vurulduğunuzda veya vurulduğunuzda, bu itibar puanlarının sıfırlanmasıdır.

Genel olarak oyun iyi. Tek seferlik bir oyun değil.

Tavsiye ederim.