Neil Druckmann en sevdiği oyunu ve onu 'ağzı açık' bırakan anı ortaya koyuyor

Bir oyundaki en sevdiğim an, gerçekleştiğinde beni şaşkına çeviren an, ICO oyunundadır. Yorda'nın elini tuttuğunuz ve onu yönlendirdiğiniz bir mekanikten bahsettik. O oyundaki diğer bir mekanik ise geçiş — boşluklardan atlayıp yukarı tırmanıyorsunuz.

[...] Sonlarına doğru, yavaşça ayrılan bir köprüde olduğunuz bir an var. Yorda bir tarafında, siz diğer tarafındasınız ve ne yapacağınızı bilmiyorsunuz. Tek yapabileceğiniz o boşluğa doğru koşmak ve ona atlamak, ve sanki bunu başaramayacakmışsınız gibi görünüyor — düşüp ölecekmişsiniz gibi. Ve son anda, o uzanıyor ve sizi yakalıyor.

Bu, beklemediğiniz için çok duygusal bir an oldu ve oyunun başka bir noktasında bunu hiç yapmamıştı. Benim için, bu karaktere önem vermemi sağlayan bir ilham verici şeydi. Ve sadece mekanikler aracılığıyla, bu karakterin ve bu ilişkinin evrimi ve bu dönüşümünü gördüm, bu kısmı oynarken duygusal olmamak mümkün değil.

O andan beri, yaptığım her oyunda o duyguyu yakalamaya çalışıyorum. Fumito Ueda, günümüzdeki en iyi oyun yaratıcılarından biri. Ve en son Oyun Ödülleri'nde bir ipucu aldığımız bir sonraki oyunu, kesinlikle en çok beklediğim oyun.