İngiltere'de Fallout veya Britanya S.T.A.L.K.E.R.? Atomfall hakkında bilmeniz gerekenler

Bir bu ayın büyük çıkışlarından biri hayatta kalma nişancı oyunu Atomfall. Proje, Sniper Elite serisinin arkasındaki stüdyo olan Rebellion tarafından yönetiliyor. Duyurulmasından bu yana, alternatif bir 1950'ler İngiltere'sinde geçen Atomfall'a birçok oyuncu "Britanya Fallout'u" demekte acele etti. Bazıları S.T.A.L.K.E.R. ile paralellikler bile kurdu. Ancak, oyun, çeşitli önizlemeler ve fragmanlara bakıldığında, tanınmış bir franchise'a doğrudan karşılık olmaktan ziyade oldukça benzersiz bir şekilde şekilleniyor. Atomfall'u ilginç kılan şeyleri keşfedelim.

Oyun, kahramanın uyandığı gizli bir sığınakta başlıyor. Kim oldukları ve yer altına nasıl düştükleri bir muamma. Oyuncunun bu bilgiye sahip olmamasıyla kalmıyor; sığınakta karşılaştıkları ilk NPC bile onları tanımıyor.

Ortaya çıktıklarında, oyuncu kendini kuzeybatı İngiltere'deki devasa bir dışlama bölgesinde, Cumbria ilinde buluyor. Gerçek hayatta, 1957'de Sellafield atom kompleksinin iki reaktöründen birinde bir nükleer kaza meydana geldi. Gerçek olayın ciddi sonuçları olmamışken, Atomfall evreninde olay çok daha felaketiciydi. Alternatif zaman çizelgesine göre, hükümet, tesisin etrafındaki alanı beş yıl boyunca izole etmek zorunda kaldı ve bu, yerel sakinlerin bile ayrılmasını engelledi.

Ton açısından, Atomfall, türdeki diğer oyunlar kadar karamsar veya umutsuz değil. Dış dünyadan kopmuş toplum gerçekten kaosa sürüklenmiş, post-apokaliptik hikayelerde beklenildiği gibi, ama sadece bir ölçüde. Evet, yağmacılar ve mutantlar var, ama sıradan Britanyalılar ruhlarını yüksek tutmaya çalışıyor — bazı işletmeler faaliyetlerine devam ediyor ve hatta telefon kulübeleri işlevsel kalıyor. "Sakin kal ve devam et" zihniyeti, çoğu barışçıl sakin için tek geçerli yaklaşım.

Yeşil tepeler, yemyeşil ormanlar ve kristal berraklığındaki dereler, Atomfall dünyasında morali yüksek tutmaya yardımcı oluyor. Tehlikeler her yerde gizleniyor — zehirli sıçanlardan ölümcül sülüklere — ama en azından manzaralar kasvetli ve karamsar değil.

Atomfall, ilginç sırlarladolu: nükleer istasyonda gerçekten ne oldu? Kahraman kim? Hafızalarına ne oldu? Dış dünya ile iletişim kurmanın bir yolu var mı — medeniyet hala var ise? Cevapları bulmak oyuncunun ana hedefi ve oyun, onları gerçek bir dedektif gibi hissettirecek şekilde tasarlanmış.

Atomfall'da geleneksel görevler yok. Bunun yerine, oyuncular maceraları sırasında, ne yapacaklarına dair ipuçları veren sözde izlere rastlıyorlar. Örneğin, yırtılmış bir günlük sayfası bulabilir veya bir NPC tartışmasını dinleyerek gizli bir yer altı kompleksi, kaybolmuş bir kişi veya tehlikeli bir tarikatın olası konumunu öğrenebilirler. Bir ipucunu takip etmek, hikayeyi belirli yönlere ilerletirken diğerlerini kapatır.

Oyuncular ayrıca kime güveneceklerine karar vermelidir. Atomfall'daki birçok karakterin bencil motivasyonları vardır ve yalnızca protagonistten kendi çıkarları için yararlanmak isterler. İhanet yaygındır — NPC'ler çelişkili ipuçları bile verebilir. Bu yüzden dedektif içgüdülerine güvenmek, olumsuz durumlardan kaçınmak için çok önemlidir.

İlginç bir şekilde, geliştiriciler iddia ediyor ki oyun, her isimli karakteri öldürerek tamamlanabilir. Bu özgürlük seviyesi RPG'lerde nadirdir — örneğin, Bethesda'nın Fallout oyunları, oyuncuların temel NPC'leri ortadan kaldırmalarına izin vermez.

Atomfall'daki birçok karakter farklı fraksiyonlara aittir ve bu fraksiyonlar onların motivasyonlarını şekillendirir. Futbol holiganları gibi giyinen yağmacılar, nükleer felaketi ilahi bir müdahale olarak gören deli tarikat üyeleri ve yasayı ve düzeni koruduğunu iddia eden "Protokol" adlı askeri organizasyon, özgür ruhlu yerel halk üzerinde otoriter bir yönetim uygular. Doğal olarak, herkes onları karşılamaz — bölge artık Birleşik Krallık'ın gerçek bir parçası olmadığında insanlar neden Kraliçe'ye sadık kalmalıdır?

Daha önce belirtildiği gibi, Atomfall, oyuncuların yalnızca ipuçları değil, aynı zamanda malzemeler de araması gereken bir hardcore hayatta kalma nişancı oyunudur. Kaynaklar kasıtlı olarak kıttır — mermiler her zaman azdır ve sağlık kitleri sınırlıdır. Savaş, yakın dövüşlere hazırlıklı olmayı gerektirir, çünkü tüfek mermileri her an bitebilir ve bir kriket sopası kırılabilir. Eğer sağlık kitleri tükenirse, oyuncular elde ettikleri yiyeceklere güvenmek zorunda kalacaklardır.

Eşyalar tüccarlardan temin edilebilir, ancak bir tuzak vardır. Oyunda para yoktur — ticaret yalnızca takas yoluyla işler.

Atomfall'daki çoğu düşman sıradan insanlardır — en azından fiziksel olarak. Ancak, zihinsel olarak birçokları istikrarlı değildir. Mutantlar vardır, ancak bunlar nispeten nadirdir. Terkedilmiş tünellerde ve sığınaklarda, oyuncular, Fallout'un vahşi ghoul'larına benzer şekilde davranan agresif yerel zombilerle karşılaşabilirler.

Robotlar başka bir zorluk oluşturur, özellikle "Protokol" kontrolündeki alanlara sızmaya çalışırken. Bu organizasyon, alev makineleriyle donatılmış modeller de dahil olmak üzere çeşitli mekanik nöbetçiler kullanmaktadır.

İkonik RPG serisine benzerlikler inkar edilemez — Atomfall da retrofuturizme dayanıyor, 1950'ler estetiğinden ilham alıyor ve nükleer paranoya temasını işliyor. Ve S.T.A.L.K.E.R. oyunlarına benzer şekilde, özellikle ilk oyuna, Atomfall, her merminin mutantın bir sonraki öğünü olmaktan kaçınmak için önemli olduğu bir dışlama bölgesinde amnezi yaşayan bir ana karakterin hikayesini anlatıyor.

Aynı zamanda, oyun canlı görselleri, daha hafif tonu ve şu anda Atomfall'un en ilginç özelliği gibi görünen benzersiz ipucu tabanlı ilerleme sistemi ile öne çıkıyor.

Atomfall, 27 Mart'ta PC ve PlayStation ile Xbox konsollarında piyasaya sürülüyor (Deluxe Edition sahipleri için üç günlük erken erişim süresi ile). Önemli bir not olarak, yalnızca mevcut nesil platformlarda değil, aynı zamanda PS4 ve Xbox One'da da mevcut olacak. İzlenimlerimizi paylaşacağımızdan emin olacağız, bu yüzden sitemizdeki güncellemeleri takipte kalın.

Atomfall hakkında ne düşünüyorsunuz? Oynamayı planlıyor musunuz?