Bu oyun, resmi çıkışından önce bile milyonların kalbini kazandı ve lansmandan sonra eleştirmenlerden en yüksek övgüyü almayı başardı. Bu sürpriz değil, çünkü oyun, her zaman yüksek kaliteli ve iyi işlenmiş projeleriyle tanınan ünlü stüdyo Naughty Dog tarafından geliştirildi. Şimdi, The Last of Us 'ın gerçekten "Yılın Oyunu" unvanını hak edip etmediğini öğrenelim.
Oyun, 20 yıl önce Amerika'da meydana gelen, az incelenmiş bir mantar enfeksiyonu şeklindeki küresel bir felaketten etkilenen bir ortamda geçiyor. Başlangıçta, bu enfeksiyonun yalnızca böcekleri etkileyeceği düşünülüyordu, ancak beklenmedik bir şekilde, insanları enfekte etmeye başladı ve bu çok hızlı bir şekilde gerçekleşti.
Bir gün içinde, enfeksiyon bir kişinin beynini etkileyerek, sonunda diğerlerine saldırmasını zorunlu kılıyordu. Ancak, The Last of Us'taki enfekte olanlar, zombilerden çok uzaktır. Evet, bazı benzerlikler var, ama kanlı yürüyen cesetler yerine, insan ve mantar hibritlerini görüyoruz—bu da onları daha az tehlikeli yapmıyor.
Oyun, Joel adında bir ana karaktere sahip. Kaçakçı olarak çalışıyor, malzeme ve silah ticareti yapıyor. Hayatı, Ellie adında bir kızı, eski dünyanın kalıntıları üzerinde yeni, daha iyi bir dünya kurmaya çalışan bir askeri gruba götürmek için bir görev verildiğinde, alıştığı tempoda ilerliyordu. Böylece, hikaye bu kızın ve yolculukları sırasında neredeyse gerçek bir aile gibi olma kaderine sahip olan yetişkin adamın yolculuğu etrafında dönüyor.
Oyundaki anlatım birinci sınıf. Yavaş ve net anlatım, karakterlerle ve onların zor durumlarıyla empati kurmanıza neden olurken, akıcı bir şekilde oyun oynanışına geçiş yapan canlı kesitler bu resmi mükemmelleştiriyor.
Oyun, muhteşem tasarlanmış mekanları ve iç mekanlarıyla bir ödülü kesinlikle hak ediyor. Geliştiriciler, her bir atılmış şişe ve her eski dergi gibi en küçük ayrıntıya bile büyük özen gösterdi—bu nedenle çevreleri keşfetmek, hikayede ilerlemek kadar keyifli.
Doğanın, kalın asfalt katmanlarının arasından fışkırdığı geniş şehrin genel manzarası o kadar nefes kesici ki, tek istediğiniz bu medeniyet üzerindeki doğanın zaferine bakmak.
İnsanlara yabancı olan bu dünyada, baş karakterler üç tür düşmanla karşılaşmak zorunda. İnsanlar, sizinle müzakere etmeyecek ve ilk fırsatta sizi öldürüp sahip olduğunuz her şeyi almaya çalışacak yağmacılar ve haydutlardır.
Koşucular, çok hızlı hareket eden ve keskin görüşe sahip mutantlardır, bu da onları oyundaki en tehlikeli düşmanlardan biri yapar.
Clicker'lar, başları mantara benzeyen bir şey tarafından ele geçirilmiş tamamen kör enfekte olanlardır, ancak benzersiz bir şekil ve görünüme sahiptirler. Bu mutantlar yalnızca işitme duyularına güvenirler ve açık savaşta ana karakter için son derece tehlikelidirler.
Oyunda, sürekli olarak mermi kıtlığı ile mücadele edeceksiniz, çünkü gerçekten de çok fazla mermi yok. Bu nedenle, sağa sola ateş etmeye başlamadan önce iki kez düşünmelisiniz, çünkü tabancanızı veya tüfeğinizi ateşlemek, hemen saldırmaya tereddüt etmeyecek enfekte olanların dikkatini neredeyse kesinlikle çekecektir—ve bu, kahramanlarımız için asla iyi bir şey değildir.
The Last of Us'ta, gizli oyun tarzı ve düşmanları sessizce etkisiz hale getirmek çok daha tercih edilir, çünkü bu şekilde acil durumlar için mermi tasarrufu yapabilir ve hayatta kalma şansınızı büyük ölçüde artırabilirsiniz. Aslında, bir düşmanı öldürmek her zaman gerekli değildir; bazen sadece bir örtüde bekleyip tehlike bölgesinden sessizce kaybolabilirsiniz. Ayrıca, oyun sürenizin önemli bir kısmını malzeme arayarak ve çeşitli silahlar üreterek geçirmenize hazırlıklı olun.
Hikayeyi bitirdikten sonra, oyunculara iki mod sunan çok oyunculu bölümü deneyebilirsiniz: ölüm maçı ve... başka bir ölüm maçı, ancak bu sefer haritadaki herkes elenene kadar yeniden doğma yok. Ayrıca takımlara ayrılmanız, ekipman toplamanız ve haritada rakiplerinizi aramak için yarışmanız gerekecek.
Her maçın sonunda, ilerleme için puan kazanacaksınız. Temelde, bunların hepsini diğer oyunlarda zaten gördük. Yani, çok oyunculu bölüm devrim niteliğinde bir şey getirmese de, yine de eğlenceli.
The Last of Us bir oyun ve her oyun gibi, bazı kusurları var. En hayal kırıklığı yaratanlardan biri, Ellie'nin yapay zekasının vaat edildiği kadar harika olmamasıdır. Elbette, sadece etrafta durmuyor—her zaman çevresine bağlı olarak bir şeyler yapıyor. Bazen bir arcade makinesinde oynamaya çalışacak veya gördüğü bir şey hakkında soru soracak, ve benzeri.
Bazı durumlarda, gerçekten çok yardımcı oluyor ve birçok diğer oyundaki arkadaşların aksine bir yük haline gelmiyor. Yine de, geliştiriciler Ellie'nin neredeyse gerçek bir insan gibi hissedeceğini vaat ettiler, ama bu tam olarak olmadı. Ancak, bu bile oyunu daha kötü yapmıyor.
***
Yukarıda söylenenleri özetlemek gerekirse, oyuna en yüksek puanları veren eleştirmenlerle hemfikir olmak kolay. The Last of Us'un Yılın Oyunu olacağı ve oyuncular tarafından uzun süre hatırlanacağı neredeyse kesin.
İlgi çekici hikayesi, renkli ve titizlikle işlenmiş mekanları, dinamik çok oyunculu modu ve benzersiz atmosferi ile inanılmaz derecede etkileyici oyun deneyimi—dikkatli, sessiz öldürmeler ve çevreyle etkileşimde bulunmanıza olanak tanıyan muhteşem yakın dövüş sahneleri ile—The Last of Us, sadece oynayabileceğiniz değil, kesinlikle oynamanız gereken bir oyundur. Uzun zamandır böyle projeler olmadı ve bir daha olup olmayacağını söylemek zor.
