MiSide

Şey... Daha fazlasını beklediğimden değil... Hiçbir şey beklemiyordum. Mita'nın tasarımı vasat, konusu... Şey, kendi türünde fena değil ama... Sanki diğer karakterleri geliştirmek için yeterli zaman yokmuş gibi. Teoride, oyuncunun diğer Mitalarla empati kurması gerekiyor ama... Kimin umurunda? Onlar bizim için kim? Sadece yaklaşık arketiplerini ve görünümlerini biliyoruz, hepsi bu. Mila'ya neden acıyayım ki? Ya da adı her neyse... Mita'nın daha uygun bir versiyonuna neden acıyayım ki? Neden?? Diğer tüm Mitalar ana karaktere yardım etmek, aptal boş kabuklar, orijinal Mita'nın dediği gibi ve ne kadar ironik, haklı. Her ne kadar büyük olasılıkla, geliştiriciler oyuncuların onun bu sözlerine farklı bir tepki vermesini amaçlamış olsalar da. Mini oyunlar oyunu bir tür karmaşaya, dayatılan bir ahlak anlayışına dönüştürüyor, mantıklı veya mantıksız kusurları haklı çıkarmak aptalca "yani, bu sadece bir oyun", neyse, anladık, kimsenin umurunda değil. Genel olarak... Beğenmedim... Bu oyun başlangıçta bende herhangi bir olumsuzluk veya coşku uyandırmadı ve sonunda her zamanki gibi yavan kaldı.