DERLEME-10 Derin Savaş Sistemlerine Sahip Oyunlar Kingdom Come Gibi

Kingdom Come ikilisi, soğuk silahlarla yapılan düelloların alışılmadık mekanikleri ile hatırlanıyor; bu mekaniklerde saldırı ve savunma için beş yön arasından birini seçmeniz gerekiyor. Ancak bu, standart dışı bir savaş sistemine sahip olan tek oyun değil. Kılıç dövüşlerinin temel mekaniklerinin ustalaşmak için zaman gerektirdiği diğer projeleri hatırlamaya karar verdik.

Sifu sıradan bir üçüncü şahıs aksiyon oyunu gibi görünüyor. Ancak aslında, karşımızda tam anlamıyla bir dövüş oyunu var. Birbirine bağlı darbeler var ve genellikle düşman saldırıları arasında, belirli bir anda darbe yapmanız gerekiyor. Geri kalan zamanlarda düşmanın saldırılarından kaçınmalısınız. Bunun için dört farklı hareket kullanılıyor — blok, kaçış, karşı hamle ve sıçrama, bunlar üst ve alt olabilir.

Temel mekanikleri ustalaşmak o kadar da zor değil. Zorluklar, bir grup agresif insanla aynı anda savaşmak zorunda kaldığınızda başlıyor. Her birini göz önünde bulundurmak, onların darbelerine karşı etkili bir şekilde savunma yapmak ve zamanında karşı saldırı düzenlemek önemlidir. Yakın dövüş silahlarına sahip dövüşçüler özel bir dikkat gerektiriyor. Onlara karşı özel taktikler kullanmalısınız, bu da onlardan avantajlarını almanızı sağlıyor.

Mevcut hareket seti, sahip olduğunuz yeteneklere doğrudan bağlıdır. Sifu'da, mevcut tekniklerin taktiğinizle uyumlu olması kritik öneme sahiptir. Deneyim puanlarının dağıtımında bir hata, oyunu tamamlamayı imkansız hale getirebilir.

At first glance, Dark Souls her şey standart gibi görünüyor — güçlü ve zayıf saldırılar, blok ve yuvarlanma. Ancak, ilk savaşın ardından her eylemin dayanıklılık harcadığı ortaya çıkıyor, bu yüzden bir kalkanın arkasında uzun süre saklanamayacak veya sürekli olarak kaçamayacaksınız. Bloklama ile kaçışlar ve kendi saldırılarınız arasında denge kurmalısınız. Daha sonra, örneğin, Kara Şövalye'nin Büyük Balta'sıyla yapılan güçlü saldırılar gibi, benzersiz saldırılara sahip özel silahlar açılacak. Zamanla, parry yapmayı öğrenebilirsiniz, bu da Dark Souls'taki savaşlar hakkındaki fikirlerinizi köklü bir şekilde değiştirecektir. İstenirse, yakın dövüş yıkıcı sihirle desteklenebilir.

Ancak aynı zamanda, herhangi bir düşmana uyacak evrensel bir taktik geliştiremeyeceksiniz. Birçok mob ve patronun, uyum sağlamanız gereken özel yetenekleri var. Artorias'ın hızlı hareketleri ve inanılmaz güçlü kılıç darbeleri, Manus'un neredeyse rastgele hareket etmenizi gerektiren öngörülemez sihri, Nito ile savaş sırasında iskelet sürülerini savuşturma ihtiyacı — birçok örnek var. Sonuç olarak, Dark Souls dövüş bilgilerinizi kullanarak, taktiğinize uygun bir silah seçiyor, belirli bir düşmanın saldırı türlerini öğreniyor ve onu yenmeye çalışıyorsunuz. Ancak bu size yeterli gelmediyse, "Yeni Oyun +" (ve üstü) modunda tekrar oynadığınızda, tanıdık canavarların alışılmadık hareketleri, sizi tekrar farklı bir şekilde hareket etmeye zorlayacaktır.

Kontroller, oyuncuların 2000'lerin başında Gothic oynamaya başladıklarında korkmasına neden olan şeydi. Oyunun özelliği, ana karakterin düşmana saldırması için saldırı butonuna basmanın yeterli olmamasıdır. Hareket tuşlarını da eklemeniz gerekiyor. Bu şekilde, düz ve yan darbeler yapabilir, ayrıca düşman saldırılarını engelleyebilirsiniz. Evet, bu, biraz basitleştirilmiş bir anaKingdom Come günlüğü gibi oluyor. Ancak, Gothic'te insanların yanı sıra, kendinizi savunamayacağınız canavarlar da var. Yanlara atlamak zorunda kalacaksınız ve ideal olarak, onların arkasına geçmelisiniz.

Seviye atladıkça, yeni beceriler ve yerel kombinasyonlar öğreneceksiniz. Ancak, rakipleriniz de daha güçlü hale gelecektir. Yüksek zorluk seviyesinde, Gothic , Dark Souls'tan daha kolay değildir. Bazı oyuncular Dark Souls'u bir büyücü olarak oynuyor, bu da hayatlarını çok daha kolay hale getiriyor. Ancak Gothic'te, büyü yapmayı ancak birkaç düzine saatlik oyun sonrası öğreniyorsunuz. Ve bundan önce, bir sopa veya kılıçla savaşmak zorunda kalacaksınız.

Gothic 3'te karmaşık dövüşten vazgeçtiklerini belirtmek gerekir. Orada, neredeyse her düşmanı "tıklayarak" öldürebiliyordunuz.

Devil May Cry serisindeki tüm oyunlar, Devil May Cry serisi, 2013 yeniden yapımıhariç, karmaşık bir savaş sistemine sahiptir. Dante'nin birçok hareketi kombinasyonlar halinde birleştirilebilir, ancak düşmanın eylemlerini izlemek ve saldırılarını doğru bir şekilde engellemek önemlidir. Şeytan avcısı ayrıca dövüş stillerini değiştirebilir, bu da kahramanın yeteneklerini doğrudan etkiler.

Ancak, bu makalede beşinci kısmı dahil etmemizin basit bir nedeni var — bir veya iki değil, üç ana karakter var. Nero'nun şeytan kamçıları var, sağ elini değiştiren özel mekanik protezler. Bunlardan 12 tane var ve her birinin kendine özgü özel saldırıları var. "Ragtime" zamanı yavaşlatır, "Bouncer" düşmanları büyük bir güçle fırlatmanıza olanak tanır, "Gerbera" rakipleri uzaktan vurur ve daha fazlası. Kamçılarla jonglörlük yapmak, kendi benzersiz taktiklerinizi geliştirmenizi sağlar.

Ve V, şeytanlara doğrudan saldıramaz, ancak tüm işi yapan tanıdıklarını kullanır. Adamın önce kime saldıracağına karar vermesi ve zamanında kaçması gerekiyor.

Devil May Cry 5'in hikaye kampanyası sırasında, kahramanlar sürekli değişecektir. Bu nedenle, üç karakterden her biri için savaş taktiklerini öğrenmek zorunda kalacaksınız.

Don’t Nod’un, Life is Strange ve Vampyryazarlarının ilk projesi. Bugün, birçok kişi bunu stüdyonun en az takdir edilen oyunu olarak görüyor. Anıların değeri, onları değiştirme ve silme yeteneği hakkında sorular ortaya atıyor. Buradaki hikaye, siberpunk'un en iyi geleneklerinde işlenmiş. Ancak bu makalenin bağlamında, bizi ilgilendiren oyun deneyimi Remember Me.

Buradaki savaş sistemi, oyuncunun kendisinin oluşturduğu kombinasyon hareketlerine dayanıyor. Buradaki darbeler hasar verebilir, ana karakterin sağlığını geri kazanabilir, özel bir hareketin şarjını hızlandırabilir veya önceki saldırının etkisini artırabilir. Toplamda yaklaşık 50 bin olası kombinasyon elde etmek mümkün. Dahası, yüksek zorluk seviyesinde tüm incelikleri anlamak ve en etkili seçeneği geliştirmek için kombinasyonlarla denemeler yapmak zorunda kalacaksınız.

Treyarch’tan bu kesme oyunu, o kadar gelişmiş bir savaş sistemine sahip ki, oyun bir kılıç ustası simülatörü olarak adlandırılabilir. Ana karakterin bedeni ve silahı ile eli birbirinden bağımsız olarak kontrol ediliyor. Farklı pozisyonlardan, örneğin koşarken veya zıplarken hamleler yapılabiliyor. Ve fiziksel model, bir darbenin gücüne bağlı olarak bir vuruşun etkisini doğru bir şekilde hesaplıyor. Die by the Sword size saplama ve kesme, rakipleri yanlardan vurma ve vücudun belirli bir kısmına, örneğin boğaza veya kasığa nişan alma imkanı tanıyor. Sonuç olarak, kendi benzersiz savaş stratejinizi geliştirmeye olanak tanıyan büyük bir taktiksel olasılık yelpazesi açıldı.

Dahası, oyuncular tüm incelikleri anlamak zorunda kaldılar. Buradaki düşmanlar güçlü, karşı saldırıları yetkin bir şekilde yapıyor ve hataları affetmiyor. Yerel kontrolleri öğrenmek için zaman harcamak gerekiyordu ki bu kesinlikle kullanışlı olarak adlandırılamazdı. O yıllardaki gazetecilerin de bu konuda şikayetleri vardı.

2004 yılında, 80'lerden beri tanıdık olan klasik Ninja Gaiden serisi yeniden başlatıldı. Geliştirme, Dead or Aliveserisinin ilk üç bölümünden tanınan Tomonobu Itagaki tarafından yönetildi. Ninja'lar hakkında yaptığı oyun o kadar zor çıktı ki, hayranlar daha kolay bir mod talep ettiler. İlginçtir ki, benzer bir durum bir yıl sonra çıkan Devil May Cry 3: Dante'nin Uyanışıile de yaşandı.

Ninja Gaiden (2004) dövüş sistemi birçok nüansı içeriyor, ancak bunu anlamak zaman alacak. Örneğin, sabit dururken ya da hareket ederken zıplamanıza bağlı olarak, saldırılar farklı olacaktır. Ve koşarsanız, darbe tamamen farklı olacaktır. Düşmanlar kolayca blokları aşabilir ve bazen bir yuvarlanma, düşmanın hamlesinden kaçmak için yeterli olmayabilir. Ancak, kaçış mesafesini artırmak ve nihayetinde hasardan kaçınmak için bir zıplama ile birleştirilebilir. Özellikle güçlü darbeler, hazırlık için mantıksız derecede uzun bir süre gerektirecektir, ancak düşmanlardan düşen özleri emerseniz, o zaman şarj anında gerçekleşir.

Ve dövüş çok sezgisel olmasa da, derinliği ve değişkenliği vardır. Ayrıca, seçilen silaha çok şey bağlıdır. Sopalar, normal kılıçlar kadar etkili değildir, ancak düşmanı uzakta tutmanıza ve hızlı saldırılar yapmanıza olanak tanır, iki elle kullanılan kılıçlar ise yavaştır ama büyük hasar verebilir. Oyunda ayrıca bir yay ve oklar, yıkıcı sihir ve düşmanları yok etmek için çevreyi kullanma yeteneği de bulunmaktadır.

Bu oyun dört karakterden birini seçme imkanı sunuyor: bir şövalye, bir barbar, bir Amazon veya bir cüce. Her birinin kendine özgü savaş sistemi özellikleri ve benzersiz bir silah seti var. Bıçağın türüne bağlı olarak, belirli bir darbe için sorumlu olan kombinasyonlar ve tuşların listesi değişiyor.

Kalkan burada düşman saldırılarından garantili bir kurtuluş sağlamıyor. Eğer kalkan çok kısa ise ve kahramanın bacaklarını korumuyorsa, bir blok sırasında alt uzuvlarınızı kaybetme riski var. Ayrıca düşmanın vücudunun belirli kısımlarına vurabilirsiniz; örneğin, silahını elinden almak için ellerini kesebilir veya risk alıp kafasına doğru saplayabilirsiniz.

Ama bu kolay değil. Düşmanlar akıllı ve birlikte çalışıyorlar; örneğin, sizi kuşatmaya ve köşeye sıkıştırmaya çalışıyorlar. Şövalyeler, sizin tepki vermenizi beklemek için feint yapabilir ve sonra beklenmedik bir şekilde saldırabilirler. Ama eğer bir düşmanın diğerine zarar vermesini sağlarsanız, bir kargaşa başlayacak ve geriye kalanları sadece bitirmeniz gerekecek.

Capcom'un rol yapma oyunuyla ilgili en çok şaşırtan şey karakter editörü. Kahramanın görünümü, yeteneklerini doğrudan etkileyecek. Kaslı bir dev güçlü olacak, ama dev bir canavarın sırtına tırmanması pek mümkün olmayacak. Atletik bir genç bunu başarabilir, ama çok fazla ağırlık taşıyamaz. Uzun kolları sayesinde uzun boylu bir adam, düşmanı uzakta tutabilir, ama onu yere sermek daha kolaydır.

Tür olarak, Dragon's Dogma seviye atlama, büyük açık dünya ve sizinle omuz omuza savaşacak birçok karakter içeren RPG'lere aittir. Aynı zamanda, buradaki savaşlar bir slasher'a daha yakın. Ve bu, yerel patronlarla yapılan savaşlar sırasında beklenmedik bir şekilde ortaya çıkıyor. Eğer kahramanınız onun üzerine tırmanabilirse, kritik bir darbe verme fırsatına sahip; örneğin, bir hançerle gözlerini oymak. Bu, kılıçla vurulması gereken zayıf noktaları bulmayı hatırlatıyor Shadow of the Colossus .

Derin bir savaş sisteminden değil, daha çok alışılmadık bir savaş sisteminden bahsediyoruz. ilk "Witcher" (The Witcher) oyunundaki savaşlar, serinin ikinci ve üçüncü bölümlerinde gördüğümüzden farklıdır. Bu bir aksiyon oyunu değil, zamanında sol fare tuşuna basmanız gereken bir ritim oyunudur. Ancak bu durumda yerel düşmanları ve bossları yenebilirsiniz. Rakiplerin türüne ve sayısına bağlı olarak doğru duruşu seçmelisiniz. Gerekirse işaretleri kullanabilirsiniz.

Orijinal "Witcher"ın bir diğer özelliği, Diablo'daki gibi izometrik bir kamerayla oyunu oynama yeteneğidir. Bu durumda, kontrolü tamamen bilgisayar faresine devretmek ve klavye kullanmaktan tamamen kaçınmak mümkündür.

Karmaşık savaş sistemlerine sahip oyunları mı seversiniz? Yoksa daha basit mekanikleri mi tercih edersiniz? Görüşlerinizi yorumlarda paylaşın!