Diablo 3 sürümü, hem oyunun kendisine hem de oyuncuların sürekli çevrimiçi olmasını gerektiren DRM korumasına yönelik birçok eleştiri olmadan gerçekleşmedi. Peki, oyunun çıkışından yaklaşık altı ay sonra durumu nasıl? Bunu anlamaya çalışalım ve hangi sonuçlara ulaşacağımızı görelim.
Öncelikle, bu kadar uzun bir süreden sonra hala ortada olan ve ele alınmamış olan olumsuz yönlerle başlayalım.
Oyun çok yüksek bir tempoya sahip ve bu hemen fark ediliyor. Birçok kişi bu konuda konuştu, ama yine de tekrarlamakta fayda var. Oyunu üç veya dört kez oynarken (seviye 60'a ulaşmak için) her görevi, her yolu ve her konum veya mağaradaki her dönüşü ezberleyeceksiniz. Bu, Blizzard'ın bir şeyler düşünmesi ve çıkıştan bir veya iki ay sonra oyun alanlarının boyutunu genişletmesi gerektiğinden dolayı iki kat hayal kırıklığı yaratıyor.
Bir diğer eksiklik—düşman eksikliği—yüksek zorluk seviyelerinde ve kooperatif modda oyuncular tarafından hissediliyor. Sorun şu ki, düşman sayıları artmıyor; sadece biraz daha güçlü hale geliyorlar. Oyun boyunca, gerçek bir düşman kalabalığıyla sadece birkaç kez karşılaşacaksınız, oysa yüzlerce düşmanı biçmek Diablo 3'ün ana cazibesi olabilirdi. Şu anki durumda, arkadaşlarınızla bir araya gelseniz bile, yapacak çok şey olmayacak, özellikle cesur bir dört oyunculu ekip canavarlara çok hızlı bir şekilde son verebilir.
Diablo 3'ün “eski okul” doğasının hikayenin sunumunda açıkça görüldüğünü de belirtmek gerekir. Oyun motoru içi kesitler veya düzgün diyaloglar yok. Her şey, ilk iki oyundaki gibi yapılmış. Bu yaklaşım birkaç eski okul hayranını memnun edebilir, ancak 2012'de rakiplerin teknolojilerini benimseme zamanı geldi ve Diablo 3, daha modern hikaye anlatım teknikleri içerseydi çok daha iyi olabilirdi. Hatta en mütevazı RPG'ler bile artık birinci şahıs diyaloglarına sahip, ama Blizzard'ın yaratımı bunu öğrenememiş.
Açık artırma evi de belirgin bir yanlış adım oldu. Oyun içi eşyaların tam bir yelpazesini sunmasına rağmen, fiyatları genellikle ne alıcıyı ne de satıcıyı tatmin ediyor. Özellikle, efsanevi-nadir bir eşyayı satışa sunduğunuzda, hemen benzer bir düzine teklif fiyatınızı iki veya üç kat düşürüyor. Ama eğer kendiniz nadir bir eşya arıyorsanız, iyi bir anlaşma hayal etmeyin—fiyat birkaç kat şişirilmiş olacak.
Oyunu satın alanların hayal kırıklığını hayal edebiliyor musunuz? Ve çıkıştan hemen sonra daha da belirgin hatalar vardı. Yine de, Blizzard hemen vaatler vermeye ve büyük oyun sorunlarını düzeltmeye başladı. Şimdi, tam kapsamlı 1.0.6 yamasının eşiğinde, oyun oldukça makul görünüyor ve Hack & Slash RPG türüne pek aşina olmayan birçok talepkar olmayan oyuncuyu çekebilir.
Öncelikle, oyunun çok yumuşak ve hoş grafikleri var, renkli süslemeler ve harika efektler ile. Oyun, sadece çoğu dizüstü bilgisayarda değil, aynı zamanda zayıf PC'lerde bile sorunsuz çalışacak.
İkincisi, kooperatif modda oyun deneyimi, tek oyunculu moddan çok daha ilginç ve bu, Blizzard'ın bir zamanlar büyük olan markasını yeniden canlandırma çabasındaki belki de en büyük başarısı. Elbette, World of Warcraft ve Starcraftgibi çok oyunculu oyunlar geliştirme konusundaki deneyimleriyle farklı bir sonuç beklemek zor olurdu. Diablo serisindeki bir sonraki oyunun da çok oyunculu yönüne odaklanması oldukça muhtemel.
Bu yüzden, oyununuzu “açık” yapmanızı ve Sanctuary dünyasını dört kişilik bir grup olarak keşfetmenizi öneriyoruz. Ortak maceranızın başarısı doğru partiye bağlıdır—sonuçta, oyunun dengesi o kadar esnektir ki, sessiz bir barbar, çevik bir iblis avcısı ve güçlü büyücüler kolayca bir arada var olabilir. Denenmiş ve doğru bir oyun formülü, ölümcül patronlar ve çeşitli karakterler—işte oyuncuları en çok meşgul eden şey budur.
Gerçekten ilginç bir yenilik, küçük bir ücret karşılığında karakterinize silah ve zırh yapmayı öğretecek olan demirci ve kuyumcudur, ayrıca bunları özel mücevher özelliklerini kullanarak geliştirebilir.
Başlangıçta, onların eğitimine para ödeyeceksiniz, ancak yüksek bir seviyeye ulaşmak istiyorsanız, patronlardan en gizli bilgileri içeren kitaplar ve tomlar toplamanız gerekecek. Ve kuyumcunun becerileri, yüzlerce düşmanı daha kolay öldürmenize yardımcı olabilirken, silah yapımı neredeyse anlamsızdır—canavarlardan düşen ganimetler her zaman daha iyi istatistiklere sahiptir. Hatta zırh bile her zaman üretilen eşyalarla değiştirilemez. Demircinin gerçek sevinci, efsanevi eşyalar üretmektir, ancak böyle nadir tarifleri elde etmek oldukça zordur ve gereken malzemeler oldukça spesifiktir.
Ve incelememizin sonunda, hikayenin Diablo oyunlarının ana direği olmadığını belirtmek isterim ve Diablo 3 ile tarih kendini tekrar etti. Evet, tamamen lineer ve oynarken, bir déjà vu hissi sizi takip edecek. İkinci oyunun dördüncü eylemini parodi eden Dördüncü Eylem'e bir bakın. Bu gerçeği bilmeyen genç arkadaşlarımız, bunun yokluğuna oldukça şaşırdılar, ama durum böyle.
***
Şaşırtıcı bir şekilde, Diablo 3 oynamak bir anachronizm deneyimi gibi geliyor—bir oyunu 12 yıl boyunca yapıp, bunun bu evrenin uzay-zaman sürekliliğine uymasını beklemek mümkün değil. Belki de en zor soru oyunun fiyatı, çünkü Diablo 3'ün 1.000 ruble (veya Avrupa versiyonu için 2.500 ruble) değerinde olduğunu söylemek zor. Muhtemelen, bu oyunu satın almak için en iyi zaman bir indirim sırasında olacaktır, örneğin, Yeni Yıl indiriminde.