“Bir tür vasiyet gibi” — Hideo Kojima, başına bir şey gelirse fikirlerini içeren bir flash bellek veriyor.

Fikirlerimin olduğu bir USB bellek verdim kişisel asistanıma, bir nevi vasiyet gibi. Belki ben gittikten sonra Kojima Productions'ta şeyler yapmaya devam edebilirler… Bu benim için bir korku: Benim yokluğumda Kojima Productions'a ne olacak? Sadece mevcut IP'mizi yönetmelerini istemiyorum.

60 yaşına girmek, hayatımda pandemideki deneyimlerim kadar bir dönüm noktası olmadı. O dönemde ciddi şekilde hastalandım ve ayrıca bir göz ameliyatı geçirdim. O zamana kadar yaşlı olduğumu düşünmüyordum, biliyor musun? Yaşımı hissetmiyordum ve yaşadığım sürece yaratmaya devam edebileceğimi varsayıyordum.

Ama sonra hastalandım ve hiçbir şey yaratamadım. O dönemde etrafımdaki birçok insanın hayatını kaybettiğini gördüm. Ölümle yüzleştim. Elbette iyileştim, ama şimdi düşünüyordum, ‘Bekle, oyun veya film yapmak için ne kadar zamanım kaldı?’ Belki on yılım var?