Battlefield 6 Çoklu Oyuncu İncelemesi: İki Uçlu Deneyim

My ilk izlenimlerim Battlefield 6’nın çok oyunculu moduyla ilgili son derece olumlu oldu, çünkü uzun zamandır her oyun tasarımı unsurunun mükemmel bir şekilde parlatıldığı sağlam bir askeri temalı nişancı oyunu oynamadık. Ancak, oyunla geçirdiğim zaman arttıkça, sorunlar ve talihsiz anlar daha belirgin hale geldi — bu sorunlar sadece tüm iyi yanları gölgede bırakmakla kalmadı, aynı zamanda projenin genel izlenimimi de önemli ölçüde bozdu. Bu incelemede, Battlefield 6'da neyin yanlış olduğunu ve geliştiricilerin istikrarlı bir çevrimiçi oyuncu tabanını korumak için neden ana unsurları yeniden gözden geçirmeleri gerektiğini tartışacağım.

Battlefield 6 beta testinden çok sayıda olumlu duygu aldım ve çıkış versiyonunun 2025'in ana çevrimiçi nişancı oyunlarından biri olacağından yüzde yüz emindim. Oyun nihayet piyasaya sürüldüğünde, ilk izlenimlerim son derece parlak ve neşeliydi. Elbette, modern standartlara göre çok sıkıcı ve teknik olarak pürüzlü olan hikaye kampanyasını saymazsak. Bu arada, tek oyunculu incelemeyi burada bulabilirsiniz. Ancak Battlefield 6'da geçirdiğim zaman arttıkça, oyunun algımı köklü bir şekilde değiştiren sorunlar ve kusurlar fark etmeye başladım.

Hemen belirtmek gerekir ki Battlefield 6 gerçekten de bırakması zor olan sağlam bir çok oyunculu nişancı oyunudur. Sonsuz dinamizm ve sadece piyade değil, çeşitli ağır araçları da içeren gerçek savaş hissi, oyunu inanılmaz derecede çekici kılıyor. Beta sürümünün aksine, çoğu savaşın dar ve aşırı koridor benzeri haritalarda gerçekleştiği yerde, çıkış versiyonunda serinin sevdiğimiz her şeyi buluyoruz: devasa haritalar, tanklar, uçaklar, helikopterler ve manevra için bolca alan. Elbette, radikal olarak yeni bir şey yok, ancak serinin dinamizmini geri kazanmış olması bile önemli bir artı.

Ancak, çeşitli araçların varlığına rağmen, zamanınızın çoğunu sıradan çatışmalarda geçireceksiniz, çünkü temel oyun tasarımı neredeyse tamamen Call of Duty'den kopyalanmış. Artık taktiksel planlama veya takım etkileşimleri yok. Sadece düşmanlara kaotik bir şekilde ateş etmek ve haritada gelişen kaosun ortasında hayatta kalmaya yönelik çaresiz çabalar. Battlefield oynuyormuşsunuz hissi, askerlerin harita boyunca zıpladığını ve her saniye kaydığını gördüğünüzde hızla kayboluyor. Oyuncuların büyük çoğunluğu savaş alanında hayatta kalmaya çalışmıyor bile. Birçok kişi sadece aksiyonun yoğunluğuna dalıyor ve en yakın noktada yeniden doğmadan önce mümkün olduğunca çok öldürme hedefliyor. Hedefleri ele geçirmek ve verilen görevleri tamamlamak her zaman ikincil — hatta üçüncül — öncelik olarak kalıyor.

İlk bakışta, Battlefield 6'da ateş etmek oldukça keyifli görünüyor. Silah tasarımı ve animasyonları yüksek bir seviyede yapılmış. Ayrıca belirgin bir geri tepme var — rastgele bir tüfeği alıp anında baş vuruşları yapamazsınız. Her silaha alışmanız gerekecek, aksi takdirde mermileriniz düşmana değil, başka yerlere gidecektir. Tüfeklerin ve karabinaların kullanımını, her silahı seviye atladıkça açılan çeşitli modifikasyonlarla geliştirebilirsiniz. Beta sürümünde silahları sadece birkaç saat içinde yükseltebiliyordunuz, ancak çıkış versiyonunda bir keskin nişancı tüfeğini tamamen yükseltmek için birkaç gün sürekli oynamanız gerekiyor. Geliştiriciler yakın zamanda her maçta verilen deneyim miktarını artıran bir yamanın yayınlandığını duyurdular, ancak bu gerçekten ilerlemeyi iyileştirmedi, çünkü 20. seviyeden sonra yükseltme hızı tekrar eski hızına düşüyor.

Battlefield 6'da ateş etmenin dokunsal ve görsel geri bildirim açısından iyi bir şekilde uygulandığı gerçeğine rağmen, oyun deneyimi açısından dürüst olmak gerekirse, korkunç. Öncelikle, vurma kaydı korkunç. Sunucudaki pingim nadiren 30'un üzerine çıkmasına rağmen, oyun sık sık düşmanlara isabet kaydetmeyi reddetti. Neredeyse yakın mesafeden bir tam şarjörü boşaltmam ve sadece 26 mermiden 3'ünün isabet kaydetmesi alışılmadık bir durum değildi. 10-15 saat sonra, çoğu oyuncunun makineli tüfekler ve pompalı tüfeklerle dolaştığını fark ettim. Ve bu da şaşırtıcı değil, çünkü bu silahlar hatalı vurma kaydına rağmen düşmanı öldürme garantili bir şans sunuyor.

İkincisi, Battlefield 6 sadece korkunç ADS yayılma sistemini geri getirmekle kalmadı, aynı zamanda bunu daha da bozdu. Bilmeyenler için: bu, mermi yayılmasını rastgele hale getiren bir mekanizmadır. Yani, nişan alıyor ve mükemmel bir şekilde sabit duruyorsanız bile, mermileriniz rastgele yönlere gidebilir — nişan aldığınız yere değil. Bu nedenle, yakın mesafede bir tabanca veya hafif makineli tüfekle birisi tarafından kolayca öldürülebilirsiniz, oysa saldırı tüfeğinizle geri ateşiniz onlara neredeyse hiç zarar vermez. Dahası, rastgele yayılma şansı, yanlamasına hareket ederken artar ve en önemlisi, durduktan sonra sıfırlanmaz. Yani, doğma noktasından bir karşılaşmaya koşarken birkaç dakika harcarsanız, muhtemelen anında ölürsünüz, çünkü düşmanı geçme şansınız son derece düşüktür.

Üçüncüsü, verilen mermi miktarı ve düşünceli denge eksikliği ile ilgili sorunları göz ardı edemezsiniz. Saldırı veya mühendis olarak oynuyorsanız, bir çatışmadan sonra hemen bir dost sağlıkçıyı aramaya hazır olun, sadece bir mermi çantası istemek için. Saatlerce eziyet etmeden ateş edecek bir şey yok, ayrıca ateş edecek hiçbir şey yok. Ve mermilerinizin %70'inin isabet etmediğini göz önünde bulundurursak, çoğu zaman silahınızın şarjörünün boş olması nedeniyle öleceksiniz.

Çoğu modifikasyon ve silah, saatlerce emek harcamadan kilitli olduğu için, yeni başlayan bir oyuncu veya haftada üç saatten fazla oyun oynamayan bir oyuncu, başlangıç silahlarıyla "acı çekmek" zorunda kalacaktır. ADS yayılması, yetenekli oyuncuların baş vuruşlarıyla zafer kazanmalarını engellerken, yükseltilmemiş bir silah kelimenin tam anlamıyla kontrol edilemez. Uygun bir dipçik olmadan, yönetilebilir bir geri tepme yoktur. İyi bir nişangah olmadan, çevreye karışan düşmanları görmek zordur. Geliştirilmiş mermi olmadan, hasarınızın uzakta düşmemesi için yakın mesafede kalmak zorundasınız.

Sonuç olarak, "zengin" görsellerine rağmen, nişancı yönü son derece kötü çalışıyor. Tüm bu nüanslar nedeniyle, ateş etmek basitçe rahatsız edici. Evet, ilk beş veya altı saat bu sorunlar yüksek tempo ve aksiyon yoğunluğu nedeniyle belirgin olmayabilir. Ancak ilk heyecan geçtikten sonra, belirgin kusurlar ortaya çıkıyor. En azından kendinize kesinlikle şunu soracaksınız: "Yeni bir silah açmak için ne kadar daha oynamam gerekiyor?" Ve yeni silahları açmak için çılgın gereksinimleri gördüğünüzde, muhtemelen bunu kasıtlı olarak yapmaya bile çalışmayacaksınız.

Daha önce de belirtildiği gibi, hareket sistemi açıkça Call of Duty göz önünde bulundurularak oluşturulmuş. Piyadeler harita üzerinde hızlı hareket ediyor ve kayabiliyor, çömelerek koşabiliyor ve sinematik bir şekilde yaralı dostlarını ateş hattından çekebiliyor. Karakter kontrolü çok rahat. Artan dinamizm nedeniyle — özellikle önceki oyunlarla karşılaştırıldığında — Battlefield 6'da hareket hayatta kalmanın anahtarıdır. Kamp yapıp güvenli bir yerden insanları vurmak, eskisi gibi artık işe yaramıyor. Küçük haritalarda, oyuncu kalabalıkları başıboş koşuyor ve çoğu zaman belden ateş ediyor, ADS sisteminin kusurlarını bir şekilde telafi etmek için.

Çıkış versiyonundaki sınıf uzmanlıkları, beta sürümünde gösterilenden biraz farklı. Hala saldırı, sağlık görevlisi, mühendis ve keskin nişancı var, ancak yetenekleri ve alet setleri artık daha dengeli. Örneğin, saldırı sınıfının artık orijinal olarak keskin nişancıya ait olan bir doğma işareti var. Bu mantıklı, çünkü keskin nişancılar genellikle tartışmalı noktalara acele etmezler. Hemşire, defibrilatör ve mühimmat çantası sayesinde oyuncular arasında en popüler sınıf haline geldi. Keskin nişancının ayrıca düşmanları tespit etmek için uygun olan uzaktan kumandalı bir dronu var, ayrıca tamamen güvende kalarak tüm takımları öldürebileceğiniz zor erişilen yerlere ulaşmak için de kullanışlı.

Evet, Battlefield 6'daki haritalar tamamen bozulmuş durumda ve herhangi bir zeki oyuncu bir binanın çatısına çıkıp bir çekiciyle bir dronu parçalamaya başlayabilir. Gerçekte, geliştirici kısıtlamalı alanlara girmek için birçok yol var ve bu, oyun deneyimini tamamen mahvediyor. Beta sürümünde, Çinli oyuncuların Kahire'deki çatılara nasıl çıktıklarına ve ele geçirme bölgesine giren herkesi nasıl vurduklarına şaşırmıştım. Ama bu sadece başlangıçtı — çünkü çıkış versiyonunda, insanlar şimdi New York'taki köprüye tırmanıyor ve haritada koşan herkesi acımasızca temizliyor. Ayrıca, belirli binalara inmek ve noktaları doğrudan oradan ele geçirmek için bir helikopter de kullanabilirsiniz. Dağ haritasında, bir keskin nişancı haritanın dokularının altına girebilir ve vurulmaz hale gelebilir, çünkü o nokta basitçe vurulamaz. Ve bana güvenin, bu haritalardaki birçok istismar noktasının sadece küçük bir örneği.

Savaş arenaları, atış mekanikleri gibi: dışarıdan güzel, içeriden kötü. Ortamlar detaylı ve iyi tasarlanmış. Geliştiricilerin önceki Battlefield'ın sorunlarını dikkate aldıkları ve boş alanlardan kaçınmaya çalıştıkları açık. Haritanın her köşesi, bir binanın her odası ve her sokak ilginç detaylar ve görsel süslemelerle dolu. Ayrıca, çevrenin birçok unsuru tamamen yok edilebilir. Ancak, haritadaki tüm binalar yıkılabilir değil, bu yüzden oyun tasarımı üzerinde gerçek bir etkisi yok, The Finalsgibi bir şeyin aksine. Genel olarak, yalnızca haritanın görünümü ve bazen ateş çatışmaları için koşullar değişiyor. Örneğin, iyi yerleştirilmiş bir el bombası atışı bir keskin nişancı yuvasını yok edebilir veya takımınız için bir siper oluşturabilir.

Oyun açısından haritalar sıradan ve dengesiz. Küçük nesnelerin karmaşası nedeniyle, araçlar yalnızca belirlenen yollar boyunca hareket edebiliyor. Sonuç olarak, tanklar sürekli mühendisler tarafından yerleştirilen mayınların üzerine sürülüyor ve bunlardan kaçınmanın bir yolu yok. Yolu temizlemek için onları vuracak zaman yok, çünkü düşman takımı sürekli roket ateşiyle üzerinize yağmur gibi yağdırıyor ve aracınızı hurda metal haline getiriyor. Liberation Peak haritasında, saldıran taraf olarak kazanmak imkansız çünkü sürekli keskin nişancıların doluştuğu bir tepe var ve hedefe bile sürünerek ulaşmak imkansız. Mirak Valley haritası, mevcut tüm modlarda oynanamaz durumda. "Breakthrough" modunda, saldırganların düşman baskınlarından korunmak için çok az güvenlik noktası var. "Conquest" modunda, noktalar o kadar yakın ki tüm maç klasik bir serbest savaş katliamına dönüşüyor. Ve bu tür problemler neredeyse her haritada mevcut. Bu nedenle, onuncu saatinizde, hangi haritayı alırsanız alın savunmada mı kazanacağınızı yoksa saldırıda mı kaybedeceğinizi kesin olarak bileceksiniz.

Battlefield 6'daki araçlar, diğer her şey kadar tartışmalı. Daha büyük haritalarda, çoğu aracı deneme şansınız var, ancak orta ve küçük haritalarda genellikle yaya gitmek zorundasınız. Tanklar, korkutucu görünümlerine ve güçlü toplarına rağmen, aslında etrafta dekorasyon olarak dağılmış sivil araçlardan daha hızlı bir şekilde yok ediliyor. Geliştiriciler, güçlerini ve hayatta kalma yeteneklerini dengelemeye çalıştılar, ancak sonunda bir tank, yalnızca gerçek bir usta tarafından sürüldüğünde ve yanında üç mühendis olduğunda, hepsi zırhı onarmak için kendilerini feda etmeye hazır olduğunda zafere katkıda bulunabiliyor. Oynadığım tüm maçlarda, zamanında mayınları görebilen ve düşman roketatarlarıyla düşman takımlarının ortaya çıkışını tahmin edebilen deneyimli oyuncularla nadiren karşılaştım. Çoğu zaman, takım arkadaşları sadece bir tankın içine atlayıp, ele geçirme bölgesine ulaşmadan önce yok ediliyordu.

Jipler ve hafif araçlar Battlefield 6'da tamamen işe yaramaz. Akıl sağlığı yerinde olan hiç kimse onları sürmeye bile çalışmıyor. En ufak bir hapşırıkta yok ediliyorlar ve nişancı nişan alacak kadar bile zaman bulamadan vuruluyor. Onun üzerine, ADS bloom mermi yayılımını o kadar kaotik hale getiriyor ki, makineli tüfekle birini öldürmek zaten özel bir başarı. Bir jip veya quad bisikletle yapabileceğiniz en iyi şey, hızlıca bir ele geçirme noktasına ulaşmak veya takım arkadaşlarınız flanş yaparken düşmanları oyalamaktır. Artı olarak, tanklar, arabalar ve diğer kara araçları oldukça iyi bir şekilde kontrol ediliyor, bu kesinlikle büyük bir artı.

Uçak ve helikopter uçurmak pek mümkün olmayacak. Battlefield 6'daki haritalar bu tür araçlar için çok küçük. Ayrıca, hava araçları kılavuz füzelere karşı son derece savunmasız, bu da onları çok kolay hedefler haline getiriyor. Altıncı oyundaki helikopter kontrolleri oldukça zor — özellikle bir klavye ve fare ile. Bu nedenle, pilotlar savaşta neredeyse hiç faydalı olmuyor. Usta pilotlar nadir, ve yeni başlayanlar genellikle doğrudan yere çakılıyor, tam ele geçirme noktasının üzerine. Ama bu, uçakların ve helikopterlerin genel olarak işe yaramaz olduğu anlamına gelmiyor. Aksine, yetenekli ellerde bu araçlar zafer için en büyük katkıyı sağlıyor: hava desteği, keskin nişancıların siperden çıkarılması ve düşman tahkimatlarının hedeflerden temizlenmesi. Keşke Battlefield 6 bir uçuş okulu eklese ve helikopterleri etkili bir şekilde nasıl uçuracağınızı açıkça açıklasa, bu araçlar çok daha faydalı olurdu.

Klasik Battlefield modlarının çoğu altıncı oyunda geri döndü. Ne yazık ki, bunların birçoğu kötü tasarlanmış haritalar ve belirsiz denge nedeniyle oynanamaz durumda. Örneğin, yamanmadan önce, araçlar çoğu maçta doğmuyordu, bu da doğal olarak kayıplara yol açıyordu. "İlerleme" birçok haritada kötü çalışıyor, düşmanlar sürekli ele geçirme noktalarının yakınında doğarak, saldırganların bir pozisyonu güvence altına almasını neredeyse imkansız hale getiriyor. Önceki oyunlarda, haritalar mantığa ve iyi düşünülmüş savaş senaryolarına sahipti, ancak Battlefield 6'da genellikle sadece bir noktadan diğerine monoton ve yorucu bir koşu.

Bu kesinlikle büyük bir geri adım, çünkü daha önce ele geçirme koşulları sürekli değişiyordu, her iki takıma da yeni deneyimler ve kazanma şansı sunuyordu. "Fetih" modu, her iki takımın toprak kontrolü için savaştığı, çok kaotik ve anlamsız. Oyuncular genellikle birbirleriyle iletişim kurmuyor. Takımlar ana hedefleri göz ardı ediyor ve etkileşimde bulunmuyor, bunun yerine yeni bir silah için bir sonraki zorluğu tamamlamak amacıyla mümkün olduğunca çok öldürmeye odaklanıyor.

Counter-Strike ruhunda tasarlanan “Assault” modu, sunucularda en popüler olanıdır. Bu şaşırtıcı değil, çünkü en kısa moddur ve diğerlerine göre silahlarınızı daha hızlı seviyelendirmenizi sağlar. Battlefield 6'nın temposuna ve dinamiğine en uygun ve en ilginç olanı “Escalation” modudur. Bu modda, zamanla azalan çok sayıda kontrol noktası için savaşıyorsunuz, bu da maçın son dakikalarını son derece gergin hale getiriyor. Değişen koşullar, taktiklerle deneme yapmanızı ve tüm savaş araçlarınızı kullanmanızı zorunlu kılıyor.

Birçok sorun ve belirgin eksiklik olmasına rağmen, Battlefield 6'nın hala eğlenceli olduğunu belirtmek önemlidir. Evet, haritalar deliklerle dolu, araçlar kartondan yapılmış ve zorluklar ile ilerleme gerçekten bir eziyet. Ancak, oyun dinamiği ve maçlardaki genel eğlence sizi ekrana yapıştırıyor ve en önemlisi, eğlendiriyor. Battlefield 2042'de genellikle sıkıntıdan esniyordum, bot kalabalıkları arasında gerçek düşmanlar arıyordum, ancak altıncı oyunda sürekli çatışmalardaydım, takım arkadaşlarımı yoğun ateş altından çekiyordum ve yenilgi kaçınılmaz görünürken çaresiz keskin nişancıların tamamına liderlik ediyordum. Battlefield 6, sizi kolayca sarsabilecek veya tam tersine, enerji patlaması verebilecek her türlü durumu üretiyor.

Yakın zamanda, aslında Call of Duty: Warzoneile pek bir farkı olmayan “battle royale” modu Redsec ortaya çıktı. Boş bir haritada koşuyor, ganimet topluyor ve hayatta kalmaya çalışıyorsunuz — kısacası sıkıcı. Bu modun, oyuncuları ücretsiz erişimle çekmek ve ana oyunu satın almaya ikna etmek için aceleyle hazırlandığı açık. Redsec'de sadece birkaç maç oynayabildim ve genel olarak çok kaba ve sıkıcı bir Warzone klonu, çirkin bir harita, bozuk sesler ve bir tankın neredeyse tüm rakipleri silip süpürebileceği vahşi bir dengesizlikle karşılaştım. Üstüne üstlük, ADS bloom, bu modda ateş etmeyi daha da rastgele hale getiriyor, bu yüzden bu modda ateş etmek ana oyundan daha da sinir bozucu.

Battlefield 6'daki görseller çok hoş. Oyunda keskin teknolojiler yok, ancak mekanlardaki detay seviyesi, animasyonlar ve genel atmosfer birinci sınıf. Tek oyunculu modun grafiklerinin korkunç olduğu göz önüne alındığında, çok oyunculu moddaki görsellerin her yönü oldukça sağlam görünüyor. Evet, aydınlatma bazen biraz yapay görünüyor, ama hızlı olay akışı size etrafta sakin bir şekilde dolaşıp manzarayı hayranlıkla izleme fırsatı vermediği için bunu pek fark etmiyorsunuz.

Optimizasyon açısından her şey yolunda. Oyun çoğu sistemde sorunsuz çalışıyor ve stabil kare hızları sunuyor. Vuruş kaydıyla ilgili belirgin sorunlara rağmen, sunucular stabil, bağlantı kopması veya gecikme yok. Çok fazla abartılan Javelin hile önleme, Easy Anti-Cheat kadar işe yaramaz çıktı. Özellikle Asya sunucularında maçlarda birçok hileci var. Aimbotlar, duvar hileleri ve sonsuz mühimmat — her maçta en az bir oyuncu bir şey kullanıyor. Zorunlu Güvenli Önyükleme, oyunculara daha fazla baş ağrısı verdi, ama dürüst olmayan kullanıcıların akışını azaltmaya yardımcı oldu.

Battlefield 6 serinin en stabil lansman versiyonuna sahip olmasına rağmen, hala birçok hata ve aksaklık var. Beta sürümündeki titrek siyah çubuklar kaybolmadı. Bir maç sırasında ekipmanları değiştirememe durumu hala mevcut. Dokularda sıkışma, titrek animasyonlar ve diğer sorunlar, çıkış versiyonuna tam anlamıyla yansıdı. Bazen, araçlar bir maçta doğmayı durduruyor ya da piyadeler bir tankın gövdesinin içinde yeniden doğuyor ve dışarı çıkmanın bir yolu yok. Küçük pürüzler oyun deneyimini çok fazla etkilemiyor, ama hileciler, vuruş kaydı ve haritadaki "delikli" noktalarla ilgili çok daha büyük sorunlar o kadar sinir bozucu ki bazen oyunu kapatıp EA sonunda en azından bir yamanın çıkmasını beklemek istiyorsunuz.

Battlefield 6, decent bir çok oyunculu nişancı ve Call of Duty'ye layık bir rakip, ama ben bunu bir devrim olarak adlandıramam, hele ki serinin köklerine zaferle dönüş olarak hiç. Temelinde, bu tamamen farklı bir oyun; DICE'ın önceki projelerinden daha fazla tanınabilir Call of Duty özelliklerine sahip.

Sert ilerleme sınırlamaları, belirsiz vuruş kaydı ve her açıdan korkunç denge, altıncı oyunun serinin en iyisi olmasını engelliyor. Evet, silah kullanımı ve genel dinamikler birinci sınıf, ama bunu düzenli olarak oynamak çok bunaltıcı ve yorucu. Hilecilerin ve bot modlarında ekipmanları açan insanların bolluğu, oyun deneyimini tam anlamıyla keyifle yaşamanızı engelliyor.

Projenin daha fazla gelişim potansiyeli var, ama EA'nın bunu gerçekten geliştirip geliştirmeyeceği büyük bir soru. İlk savaş geçişine bakarak, yayıncının önceliği para kazanma ve ancak ardından altıncı oyunun birçok kusurunu düzeltmek.