The Elder Scrolls 4: Oblivion Remastered İncelemesi. Efsanenin En İyi Haliyle Dönüşü

İçeriden gelenler yalan söylemiyordu. The Elder Scrolls 4: Oblivion remaster'ı gerçekten de tüm bu yıllar boyunca geliştirilmişti ve en önemlisi, çıkışı tam bir duyurunun hemen ardından gerçekleşti. Harika rol yapma oyunlarının ve 2006 yılındaki orijinal projenin hayranları için gerçek bir hediye. Bu sefer, Bethesda, Skyrim'de olduğu gibi eski görsellerin hafif bir dokunuşla geçiştirilmesiyle yetinmedi, Virtuos'un klasiği modernize etmesine ve oyun deneyimini geliştirmesine izin verdi. İleriye bakacak olursak, hemen şunu belirtelim: oyun tasarımı açısından, oyun hiç yaşlanmamış ve ondan alınan izlenimler, son Avowed'dan iki kat daha üst seviyede. Tanıdık Cyrodiil'e geri dönmekten ve remaster'ın kalitesini birinci elden görmekten mutluluk duyduk ve Oblivion'ı neden denemeniz gerektiğini (eğer çıkışında kaçırdıysanız) veya baştan sona tekrar oynamanız gerektiğini anlatacağız.

2006 yılında, The Elder Scrolls 4: Oblivion sektörde gerçek bir patlama yarattı ve sadece RPG hayranlarının değil, genel olarak oyuncuların zihinlerini de ele geçirdi. Bethesda, Xbox 360'da kolayca oynanabilen, canlı görsellerin ve oyun kumandası uyumlu kontrollerin tadını çıkaran rahat ve konforlu bir rol yapma oyunu yarattı. Elbette, izleyicimizin çoğu, o dönemde konsolların sınırlı sayıda kullanıcıya sahip olması ve tam yerelleştirme ile sınırsız modlama potansiyelinin eksikliği nedeniyle Cyrodiil'i PC'de keşfetti.

Bir yandan, her ikinci oyuncunun aşina olduğu bir oyunu 2025'te incelemek biraz garip, ama diğer yandan, Virtuos'un yaptığı iş miktarına bakıldığında, Oblivion'ın yeni versiyonu kolayca tam bir remake olarak yanlış anlaşılabilir. Evet, o kadar çok şey yeniden yapıldı ve modernize edildi ki! Anlatı ve genel hikaye anlatımı açısından, hala aynı 19 yıllık oyun: değişken diyaloglar, oldukça lineer görevler ve lokasyonlar arasında yükleme ekranları ile. Bu nedenle, hayranlar rahat bir nefes alabilir ve en sevdikleri oyunun «mahvedildi» veya «modern bir şekilde yeniden yazıldı» endişesi taşımalarına gerek yok. En önemli şey, bunun Capcom'un Resident Evil 2 düzeyinde bir remake olmaması, ne de olsa Naughty Dog'un The Last of Us: Part 1 ruhunda bir remaster değil.

The Elder Scrolls 4: Oblivion Remastered, Skyrim ile büyüyen modern izleyiciye, güncellenmiş görseller ve geliştirilmiş oyun deneyimi ile sektördeki en önemli rol yapma oyunlarından birini deneyimleme fırsatı sunuyor. Bu, harika yan görevler, hoş bir atmosfer ve unutulmaz karakterler içeren son Bethesda oyunu olduğu güvenle söylenebilir. In the future, the studio delved into experiments with content generation and turned subsequent games into a «çöplük simülatörü» on an RPG foundation.

Ancak, The Elder Scrolls 4: Oblivion'ı zamansız bir başyapıt olarak adlandırmak tamamen doğru değil. Geniş bir hayran kitlesine ve nispeten yüksek basın puanlarına sahip olmasına rağmen, «Dördüncü Kaynak» birçok nefret eden kişi tarafından serinin en kötü oyunu olarak görülüyor. Bunun birkaç nedeni var: aynı varlıklardan yapılmış sıkıcı ve tekrarlayan zindanlar; her şeyi parmak şıklatmakla komediye dönüştürebilen garip Radiant AI simülasyonu; ana görevlerin ilerleyen aşamalarında aşırı güçlü sıradan düşmanlarla başarısız bir otomatik seviye sistemi; sınırlı doğrusal olmayan yapı; ve birkaç paragraf gerektirecek birçok küçük sorun.

Yine de, TES 4 daha çok sıcak bir şekilde hatırlanıyor, olumsuz bir şekilde değil. Yukarıda bahsedilen birçok eksiklik, oyunun benzersiz «çekiciliği» haline geldi ve yıllar sonra bile komik durumlar üretti. Bir arama motoruna «komik durum Oblivion» yazmanız yeterli. Eğer o zaman oyunu kaçırdıysanız veya çevrimiçi nefret edenlerin olumsuz yorumlarından caydıysanız, şimdi ona ikinci bir şans verme zamanı. Bethesda ve Virtuos, klasik oyunu modernize etme ve birçok tartışmalı mekaniği iyileştirme konusunda muazzam bir iş çıkardı, böylece günümüz oyuncuları 2006'da Xbox 360 sahiplerinin hissettiği kadar rahat hissediyor.

Oyunu başlattıktan sonra fark ettiğiniz ilk şey güncellenmiş karakter editörüdür. Oblivion ve Fallout 3 editörü ile tanınır, burada güzel veya en azından görsel olarak hoş bir karakter yaratmak imkansızdı. Araç kendisi son derece elverişsizdi ve başlangıçta makul ön ayarlar sunmuyordu, ayrıca oyundaki bitmiş kahraman, editörde oluşturulandan önemli ölçüde farklıydı. Daha sonra, Bethesda motorlarına çok esnek bir karakter editörü ekledi (Fallout 4), ancak 2006'da «şekil verebileceğiniz» ile oynamak zorundaydınız.

Güncellenmiş karakter editörü kendisi fena değil, ancak Fallout 4'teki kadar esnek ve işlevsel değil. Daha az ya da çok çekici bir karakter yaratmak zor, ama mümkün. Parametrelerdeki kaydırıcılar artık bağımsız hareket ediyor, böylece diğerlerini etkilemeden yüzün belirli kısımlarını değiştirebiliyorsunuz. Virtuos'tan geliştiricilerin popüler modlara dikkat ettiği ve sadık izleyicinin taleplerine dayanarak orijinal üzerinde ayarlamalar yaptığı açık.

Remasterdaki karakter modelleri tamamen yeniden çalışılmış ve modernleştirilmiştir. Orijinalinden daha çekici olup olmadığı tam olarak net değil, ancak kesinlikle daha gerçekçi. İmparator artık çizilmiş kırışıklıkları olan şişkin bir «yuvarlak yüz» değil, gerçek bir yaşlı adam. Argonianlar oldukça havalı bir yeniden tasarım aldı ve Khajiitlerin artık doğal bir kürk kaplaması var. Geliştiricilerin açıklamasına göre, bu ırklara yeni türlere özgü seslendirmeler verilmiştir.

Bir karakter oluşturduktan ve kendimizi hapishane hücresinde bulduktan sonra, hemen Star Wars'tan Han Solo'nun sözü aklıma geldi: «Chewie, evdeyiz!» Mekanların geometrisi, nesnelerin yerleşimi, senaryolu sahneler ve diyaloglar—hepsi yerinde kalmış. Ana değişiklik yalnızca grafiklerdeydi. Çevre artık o kadar detaylı ve gerçekçi ki, başta kafanızda bir uyumsuzluk oluşuyor: oyun aslında aynı, ama deneyim tamamen farklı.

Seslendirmelerin çoğu orijinal oyundan doğrudan aktarılmış. Aslında, bu oldukça tartışmalı bir karar, çünkü Oblivion bazen çok yapay ve abartılı geliyordu. NPC şehir diyaloglarındaki seslendirmeler özellikle komikti. Ya da daha doğrusu, diyalog değil, 19 yıl önce oyunun nüfusunun tamamen deli insanlardan oluştuğunu düşündüren anlamsız ifadelerdi. Öte yandan, tanınabilir sesler olmadan, klasik Oblivion'un özel havası kaybolur. Sean Bean'in remaster için tekrar Martin Septim'i seslendirmeyi kabul edeceğinden şüpheliyiz.

Prologu bitirdikten ve kanalizasyondan çıktıktan sonra, açık dünyanın grafik ihtişamını takdir edebildik. Ve The Elder Scrolls 4: Oblivion Remastered basitçe muhteşem görünüyor. Cesaretle söyleyebiliriz: şu anda, Unreal Engine 5'teki en güzel oyunlardan biri. Tamamen yeniden çalışılmış nesneler, yüksek çevresel detay ve muhteşem aydınlatma Cyrodiil'i tanınmaz hale getiriyor. Gerçek bir teknolojik sihir gerçekleşti: aslında 19 yıllık bir oyundayız, Jeremy Soule'in muhteşem müziği çalıyor, haritadaki tüm ana mekanlar yerinde kalıyor, ancak görseller tamamen farklı. Ayrıca, orijinaldeki yeşil filtre olmadan, oyun daha doğal görünüyor, ancak bazı hayranlar bunu özleyebilir, çünkü bu klasik Oblivion'un belirgin bir özelliğiydi.

Ancak çevreyi incelemeyi bırakırsanız ve içeriğe odaklanırsanız, ilk fark ettiğiniz şey modern standartlara göre eski kalmış açık dünya. Cyrodiil ne kadar güzel olursa olsun, içerik ve rastgele olayların mantığı açısından tamamen boş. Bethesda, 2000'lerin başında, alanı ilginç karşılaşmalarla doldurmayı henüz bilmiyordu; bu da Skyrim döneminde seriyi tanıyan yeni oyuncuları hayal kırıklığına uğratacak. Düşmanlar genellikle oyuncunun yakınında rastgele belirir ve öldürülene kadar peşlerinden koşar. Bu nedenle, çoğu durumda bekleme butonuna basamaz veya açık alanda uyuyamazsınız, çünkü oyun sürekli olarak yakınlarda bir düşman olduğunu hatırlatır.

Remaster, iki motorun — Gamebryo ve Unreal Engine 5 — hibrit karışımı üzerine inşa edildiğinden, orijinal oyundaki tüm oyun mantığı remaster'a orijinal haliyle aktarılmıştır. Bu, sadece lokasyonlar arasındaki yüklemeleri değil, fiziksel nesnelerle etkileşimleri de kapsar. Hala bir tuzakla bir düşmanı öldürebilir veya aşağıda duran goblinlerin üzerine bir yığın odun itebilirsiniz. Fizikle ilgili her şey (tuzaklar, zincirler ve asılı nesneler gibi) orijinaldeki gibi çalışıyor.

Yapay zeka, temel mekanikler, kalabalık davranışı — hepsi remaster'a iyileştirmeler olmadan aktarılmış. Düşmanlar hala gizlilikle oynandığında «aptalca davranıyor», tıpkı öncekiler gibi. Senaryolu sahneler hala yan görevlerde bozuluyor, tıpkı eskiden olduğu gibi. NPC'lerin dokularda sıkışması ve mantık hataları yaygın olaylardır; bu durum muhtemelen ana kitleyi caydırmayacak, ancak yeni gelenler muhtemelen forumlara koşup şikayet edecek ve Steam'de olumsuz yorumlar yazacaklar. Oyunla geçirdiğimiz süre boyunca birkaç görev hatasıyla karşılaştık, ancak hepsi basit bir yeniden yükleme ile çözüldü.

Yine de, temel sistemlerde bazı değişiklikler oldu. Geliştiriciler rol yapma sistemini geliştirdi. Artık seviye atlamak, karakterinizi nasıl geliştirmek istediğiniz üzerinde daha fazla kontrol sağlıyor ve belirli puanları özelliklere tahsis etmenize olanak tanıyor. Önceden, yalnızca üç özellik seçebiliyordunuz ve oyun, oyuncunun eylemlerine göre bunları ne kadar geliştireceğine karar veriyordu. Bu rastgelelik, orijinal Oblivion'un yaygın bir eleştirisiydi. Artık oyuncuların daha fazla özgürlüğü var ve karakterlerini istedikleri gibi geliştirebiliyorlar. Tek kısıtlama, bir özelliğe beşten fazla puan tahsis edememenizdir; ancak bunun dışında tamamen özgürsünüz.

Overall, rol yapma sistemi orijinal formunda korunmuştur. Herhangi bir eylem için deneyim kazanırsınız ve sonunda seviye atlayabilirsiniz. Ne kadar çok hareket eder ve zıplarsanız, atletik yeteneklerinizi o kadar hızlı geliştirirsiniz. Kılıçlarla dövüşün, ve bıçak becerinizi geliştirirsiniz. Ve devam eder.

Otomatik seviye atlama hiçbir yere gitmedi. Geliştiriciler, bu sistemi geliştirdiklerini duyuruda belirttiler, ancak orijinalden önemli bir fark fark etmedik. Belki de klasik Oblivion'ı en son 10 yıl önce oynamış olmamızdan dolayı. Her durumda, uygun seviye atlama ve seçilen ekipman ile oynanışta sorun olmamalıdır. Ayrıca, «İyileştirme» büyüsüne olan acil ihtiyacı azaltan sağlık yenilenmesi tanıtıldı. Ancak, ilerledikçe, düşmanların yüksek seviyeli ekipmanlara sahip olmaya başladığını fark etmeye başladık, bu da çok nefret edilen otomatik seviye atlama sisteminin varlığına dair şüphelerimizi doğruladı.

Savaş sistemi küçük iyileştirmeler aldı ama temelde 19 yıl önceki gibi kalmaya devam ediyor. Öncelikle, şimdi daha duyarlı. Animasyonlar daha akıcı ve daha hassas, karakter üzerinde daha iyi kontrol sağlıyor. Düşmanlar vuruşlara daha iyi tepki veriyor. Remasterda eklenen vuruş işaretçileri, saldırınızın düşmana isabet edip etmediğini anlamanıza yardımcı oluyor. Ayrıca, kan silah üzerinde kalıyor ve zamanla bıçaktan yavaş yavaş kayboluyor.

Okçuluk daha keyifli ve kullanışlı hale geldi. Düşmanlara nişan almayı kolaylaştıran bir nişangah eklendi. Yeni animasyonlarla (örneğin yay ipini çekme), karakter kontrolü artık modern bir seviyede. Artık rahatlıkla bir okçu olarak oynayabilir ve gizlilik temelli bir karakter oluşturabilirsiniz. Evet, böyle bir lüks orijinalde yoktu.

Yukarıda listelenen değişikliklerle, remasterda savaş sistemini beğendik. Şüphesiz, Kingdom Come: Deliverance 2 seviyesinden uzak ve hatta Avowed'dan bile değil, ama düşmanları "tıklayarak" öldürmek, TES serisinin diğer oyunlarında olduğu kadar eğlenceli. Yapay zeka zeka ile parlamıyor ama zindanların dar koridorlarında sayıca sizi aşabilir. En önemlisi, Oblivion bir ilerleme hissini koruyor. Ekipman seviyesinden bağımsız olarak, herhangi bir düşmanın oyuncuya meydan okuyabilecek güçlü bir rakip olarak kalmasına alıştık. Ancak TES 4, bir zaman makinesi gibi, bizi yeni silahlar ve büyülerin rakip üzerinde üstünlük hissi verdiği klasik formüle geri götürdü, bu da otomatik seviyelendirme nedeniyle kısa bir süreliğine geçerlidir.

Dünya keşif sistemi artık dayanıklılığı tüketen sprint yapma yeteneğini içeriyor. Artık haritadaki bir noktadan diğerine hızlı seyahat etmeyi aşırı kullanmadan, konumlar arasında hızlı bir şekilde hareket edebilirsiniz. Özellikle etrafınızdaki yeniden yaratılan Cyrodiil'i haritayı keşfederken hayranlıkla izlemek isteyeceğiniz için. Ayrıca, remaster, Skyrim'in yükleme sistemini de tanıttı, bu nedenle satılık çöp taşımayı sevenler en yakın tüccara yürümek zorunda kalacaklar.

Arayüzdeki önemli değişiklikleri de belirtmek gerekir. Bazı unsurlar artık daha uygun konumlara yerleştirilmiş durumda ve oyun içi harita nihayet kullanıcı dostu ve bilgilendirici hale geldi. HUD unsurları, The Elder Scrolls Online ve Skyrim arasında bir şey olacak şekilde yeniden tasarlandı. Mekanda gezinmek ve istatistikleri takip etmek belirgin şekilde daha kolay hale geldi. Virtuos'un eski unsurları atma konusunda korkmaması ve orijinalinde ciddi şekilde sinir bozucu olanları modernleştirmesi bizi mutlu etti.

Daha az önemli değişiklikler arasında: hareket animasyonları daha hoş hale geldi; ana karakter için bir atalet ve ağırlık hissi var; üçüncü şahıs perspektifinden oynamak çok daha keyifli; düşmanlar, animasyonlar arasında pürüzsüz geçişlerle savaşlar sırasında ek hareketlere sahip; zırh ve silahlar daha hızlı kırılıyor; etkileşimli öğeler artık vurgulanıyor; bitki ve mantar toplama için güzel bir animasyon var ve topladıktan sonra, orijinalde olduğu gibi yerinde kalmak yerine kayboluyorlar. Küçük oyun içi değişiklikler bolca var ve bunlar birlikte, yirmi yıl boyunca eskiyen oyun deneyimini belirgin şekilde tazeliyor.

Genel olarak, Oblivion Remastered, Bethesda'nın en iyi oyunlarından birini oynamayı hayal eden oyuncular için gerçek bir hediye. Todd Howard'ın aynı oyunları yeniden satma çabalarına gülmeye alışkınız, ancak bu sefer gerçekten reddedilmesi zor bir şey sunuyor. Kusursuz yan görevler, canlı karakterler, Shivering Isles'daki hikaye, Jeremy Soule'un müziği ve şimdi geliştirilmiş oyun deneyimi ile muhteşem grafikler için, sadece teklifini kabul etmeye ve klasik oyunu tekrar oynayarak değerli saatler harcamaya hazır değiliz, aynı zamanda sizin de aynı şeyi yapmanızı öneriyoruz.

The Elder Scrolls 4: Oblivion Remastered, görselleriyle etkileyici bir deneyim sunuyor. Virtuos'taki geliştiriciler, gerçekten «canlı» ve resmedilmiş bir açık dünya yaratmak için Unreal Engine 5'in tüm araç setini kullandılar. Orijinaldeki filtrelerin olmaması, artan keskinlik ve kontrast ile görseller oldukça gerçekçi görünüyor. Eğer bu projenin Oblivion remaster'ı olduğunu baştan bilmiyorsanız, bu projeyi Unreal Engine 5'teki başka bir oyunla karıştırabilirsiniz.

Yeni grafikler, geliştirilmiş geometri ve dokularla oyun hacim, derinlik ve ölçek kazanmış. Örneğin, gladyatör arenası daha büyük ve daha görkemli hissediliyor. Şehirlerde olmak keyifli ve yaşam alanları cansız dekorasyonlar gibi görünmüyor. Ayrıca, remaster tamamen su alanlarını yeniden çalışmış. Nehir yatağının detayları ve balık sürülerinin varlığı bizi hoş bir şekilde şaşırttı. Yeniden çalışılan Shivering Isles lokasyonlarının görselleri gerçekten tüylerimizi ürpertti. Neyse ki, tüm DLC'ler remaster ile baştan itibaren dahil, bu yüzden mükemmel içeriklerin büyük bir kısmı için Deluxe sürüm satın almanıza gerek yok.

Karakter modelleri de tamamen yeniden çalışılmış. Yüzler daha ifadeli ve detaylı görünüyor. Geliştiriciler, Oblivion'un «imza özelliği» olan pürüzsüz yüzler ve oval konturları ortadan kaldırmış. Artık her karakter benzersiz ve gerçekçi görünüyor. NPC'lerin daha çekici ve hoş hale geldiği kesin değil, ama en azından onları daha hızlı hatırlayabilecek ve şehir sokaklarında gerekli görev karakterlerini bulabileceksiniz.

Remaster'daki NPC'lerin yüz ifadeleri sadece biraz geliştirilmiş. Diyaloglarda, çoğunlukla 2006'dan kalma standart animasyon kalıpları kullanılıyor. Elbette, Kingdom Come 2 ve özellikle Cyberpunk 2077sonrasında, yüksek detaylı modellerde 2000'lerin başına ait standart ifadeleri görmek oldukça alışılmadık, ama birkaç saat sonra bu eksikliği fark etmeyi bırakıyorsunuz.

Geliştiriciler, oyun içi animasyonları yeniden çalışmaya çok daha ciddi bir yaklaşım benimsediler. Eğer son zamanlarda orijinalini oynadıysanız, önemli değişiklikleri hemen fark edeceksiniz. Artık daha önce mevcut olmayan hikaye animasyonları var. Örneğin, imparatorun suikasti en başta etkileyici ve sinematik görünüyor. Orijinalde, sıradan bir NPC gibi, sıradan bir şekilde kılıçla kesilmişti. Orijinal ile tanışmamış oyuncular bu değişikliği fark etmeyebilir, çünkü diğer oyunlarda buna alışkındırlar, ama hayranlar kesinlikle çok mutlu olacaklar.

Müzikal eşlik hakkında ekleyecek başka bir şey yok. Müzik, her zamanki gibi muhteşem kalıyor. Jeremy Soule, işinin ustası. Bestecinin ve Bethesda'nın yollarının ayrılması üzücü, ve onun TES 6için müzik bestelemesi pek olası görünmüyor.

Optimizasyon açısından, her şey umulduğu kadar harika değil. Ortalama sistemlerde Unreal Engine 5 ile iyi bir kare hızı bekleyemezsiniz. En üst düzey donanımda bile, oyun ancak 60 kare/saniye gibi istikrarlı bir performans sunabiliyor. DLSS ve diğer ölçekleyiciler pek yardımcı olmuyor. Lumen tabanlı ışın izleme etkinleştirildiğinde, oyun muhteşem görünüyor, ancak FPS yaklaşık yarı yarıya düşüyor.

Steam'deki incelemelere göre, çoğu oyuncu açık dünyada ciddi kare düşüşleri yaşıyor, oysa FPS kapalı alanlarda istikrarlı kalıyor. Test sırasında, tüm ayarları maksimuma çıkarmadık ve DLAA modunda DLSS etkinleştirilmiş yüksek ayarlarda oynadık. Ortalama olarak, remaster açık alanlarda 40'a düşen 60 FPS sağladı ve kapalı alanlarda yüzün üzerinde bir performans gösterdi. Ancak, DLSS ön ayarı «Kalite» olarak ayarlandığında, Lumen ışın izleme kapalıyken 70 kare/saniye istikrarlı bir şekilde elde ettik.

Elbette, hala hatalar ve sorunlar var. Standart Oblivion'un tüm teknik kusurları remaster'a taşınmış. Ayrıca, oyunun sebepsiz yere masaüstüne çökebileceğini de belirtmekte fayda var. Sayısız incelemeye göre, bu sorun sadece bize özgü değildi.

The Elder Scrolls 4: Oblivion Remastered, mükemmel yan görevleri, eşsiz atmosferi ve unutulmaz müziği ile tanınan ikonik rol yapma oyununu muhteşem bir şekilde yeniden sunuyor. Bu sadece bir grafik güncellemesi değil, Bethesda'nın en içten oyunlarından birini yeniden keşfetme fırsatı. Evet, orijinalin tüm klasik sorunları devam ediyor: otomatik seviye atlama, rastgele hatalar ve eğlenceli yapay zeka tuhaflıkları. Ancak bugün, bu özellikler «Dördüncü Kaynaklar»ın imza stili olarak algılanıyor.

Tam olarak beklediğimiz gibi oldu — muhteşem grafiklere, geliştirilmiş oynanışa ve sizi öyle bir şekilde içine çeken o sihirli macera hissine sahip Oblivion'un en iyi versiyonu. Eğer orijinalini eski grafikler veya sorgulanabilir incelemeler yüzünden kaçırdıysanız, şimdi oyuna ikinci bir şans vermek için mükemmel bir zaman. Sadece FPS düşüşleri nedeniyle sinirli bir inceleme yazmamak için sistem gereksinimlerini kontrol etmeyi unutmayın.

P.S. Başlatmadan önce şunu söylemeyi unutmayın: «Teşekkürler, Todd, harika hediye için!» Belki o duyacak ve bize Fallout 3'ün eşit derecede harika bir remaster'ını verecek — dedikodulara göre bu zaten geliştirilme aşamasında.