Tainted Grail: Avalon'ın Düşüşü İncelemesi. Görmezden Gelinemez Kesilmemiş Bir Elmas

To be honest, Tainted Grail: The Fall of Avalon gelişimini takip etmedim ve çıkış versiyonunu kontrol etmeyi planlamıyordum—ilk bakışta The Elder Scrolls 5: Skyrim klonu gibi görünüyordu. Ancak, Steam'de onlarca olumlu inceleme gördükten ve stabil bir çevrimiçi oyuncu tabanı bulduktan sonra (tamam, Rodion'un isteğiyle), denemeye karar verdim—ve kendimi onlarca saat kaybettim, tüm temel ihtiyaçlarımı unuttum.

Evet, inanması zor ama küçük bir Polonyalı ekip, çok az bir bütçeyle sadece en atmosferik RPG'lerden birini yaratmakla kalmadı—aynı zamanda birçok yönden Obsidian ve Bethesda'nın son eserlerini geride bıraktı. Kaçırılmaması gereken gerçek bir gizli mücevher. Tainted Grail'i baştan sona oynadım ve detaylı izlenimlerimi paylaşmak istiyorum.

Tainted Grail: The Fall of Avalon ile The Elder Scrolls serisinin en son oyunları arasında çevrimiçi birçok karşılaştırma var; burada eski oyun, açık dünya tasarımı ve olay rastgeleliği açısından oldukça geride kalıyor. Ancak bu karşılaştırmalar tamamen doğru değil, çünkü bunlar temelde farklı projeler ve yalnızca birinci şahıs bakış açısı ve aksiyon-RPG türüne ait olmalarıyla bağlantılı. Polonya'nın Questline ekibinin Bethesda'yı kendi oyununda yenmeyi hedeflemediği açık—tamamen başka bir şey yapıyorlardı.

Tainted Grail: The Fall of Avalon, henüz tam olarak piyasaya sürülmemiş No Rest for the Wicked ile en çok benzerlik gösteriyor—aynı oyun tasarım felsefesi, benzer bir görev sistemi yaklaşımı. Ancak, anlatı derinliği açısından oyun, Chris Avellone dönemi Obsidian'ın en iyi klasiklerini anımsatıyor.

Tainted Grail'in olayları karanlık bir fantezi dünyasında geçiyor—Kral Arthur'un efsanelerinin yeniden yorumlanması, FromSoftware'in Elden Ring atmosferi ve ruh haliyle bir tutam karışık. Efsanevi Britanya kralının saltanatından altı yüz yıl sonra, Avalon adası zulüm ve umutsuzluğun merkezi haline geldi. Camelot, yöneticisi olmadan, ruhsuz bir tiranlık makinesine dönüştü ve yerel halk, korkunç bir veba saldırısıyla başa çıkmakta zorlanıyor. Bu tehlikeli hastalık, insanları canavarlara dönüştürmekle kalmıyor, aynı zamanda tüm gerçekliği bilinmeyen bir şeye dönüştürüyor, tıpkı Disco Elysium'daki «Pale» gibi.

Hikayenin ana karakteri, bir kaçış sırasında uzun zamandır ölmüş Kral Arthur'un ruhunun bir parçasıyla karşılaşan sıradan bir mahkum. Druidler, Camelot'ta düzeni sağlamak için Arthur'u yeniden diriltmeye çalıştılar, ancak ruhu birkaç parçaya bölündüğü için tam olarak yeniden doğmasını engelledi. Kral, baş karakterden, doğum ritüelini tamamlamak ve adaya düzeni geri getirmek için Avalon'da dağılmış kişiliğinin kalan parçalarını toplamasını istiyor.

Tainted Grail'in ilk saatleri, korkutucu hapishane zindanlarında geçiyor, bu da onu bir açık dünya RPG'si gibi değil, daha çok birinci şahıs Dark Souls veya Dark Messiah of Might and Magicgibi hissettiriyor. Oyunun başından itibaren tam anlamıyla grimdark sunuyor: kasvetli notlar, NPC'lerle çok katmanlı diyaloglar, çılgın patronlar ve Miyazaki ile Giger'in eserlerinden ilham alan ortamlar. Oyun içi metinler oldukça canlı ve doğal. Starfield, Avowedve Dragon Age: The Veilguard'dan sonra, hoş NPC konuşmaları duymak, gereksiz tekrarlar veya anlamsız dolgu olmadan, oldukça ferahlatıcıydı.

Hapishane katakombundan kaçtıktan ve doğal bir felaketten sağ çıktıktan sonra, kahramanınız açık dünyaya giriyor. The Elder Scrolls oyunlarında olduğu gibi, adayı özgürce keşfedebilir veya hikaye kalesine doğrudan gidebilirsiniz. Her iki durumda da, maceranız kesinlikle raylar üzerinde değil, ancak çoğu yan görev «görev bölgelerinde» veriliyor. Ve bunlar olmadan, haritayı keşfetmek o kadar ilginç değil. Avalon adası, ana hikaye boyunca ilerledikçe erişilebilir hale gelen üç büyük bölgeye ayrılmıştır. İlk konum, «Güney Boynuzları», en küçük olanıdır ama şimdiden çeşitli zindanlar ve biyomlar içermektedir. Diğer haritalar çok daha büyük ve daha fazla içerik sunuyor.

Oyunu birkaç saatte bitiremeyeceksiniz. Hikaye görevlerine erişim yavaş yavaş açılıyor, sizi mevcut tüm içeriği keşfetmeye teşvik ediyor. Örneğin, ilk bölümde, kaptanın yardımcısı kahramandan sadakatlerini kanıtlamasını ve ana göreve erişim vermeden önce birkaç görev tamamlamasını isteyecek.

Ana hikaye çok iyi yazılmış ve sizi ilk anlardan itibaren yakalıyor. Bunun büyük bir kısmı, titizlikle hazırlanmış mitoloji ve Kral Arthur etrafındaki tanınmış efsanelere bağlı. Dikkate değer olan, Tainted Grail'in yalnızca Britanya destanının temellerine dayandığı, çok sert ve karanlık bir hikaye anlattığıdır; burada druidler bir kulede toplanıyor ve değersiz davranışları nedeniyle yakılıyor, Camelot'un şövalyeleri yerel halkı derilerini yüzmekten veya yerel hastanelerde korkunç deneyler yapmaktan çekinmiyor. Grimdark, Tainted Grail evreni için mükemmel bir tanım ve eğer Warhammer ve Dark Souls ruhundaki ortamları seviyorsanız, kesinlikle takdir edeceksiniz.

Ancak Tainted Grail'in en büyük değeri yan görevlerinde yatıyor. Onlar basitçe mükemmel. Questline yazarları, onları çeşitli ve alışılmadık hale getirmek için çok çalıştılar, böylece dünyayı keşfetmek standart aksiyon-RPG rutinine dönüşmüyor. En basit görevler bile neredeyse her zaman harika bir cliffhanger ile sona eriyor.

Çoğu görev, onları tamamlamak için birden fazla yol sunuyor ve hangi yolu seçerseniz seçin, ilginç durumlarla karşılaşacaksınız. Bir kitapçıdan bir kutu yetişkin edebiyatı çalan bir dini fanatikle uzun tartışmalara girebilir veya bir bekçi ile bazı martılar arasında komik bir çatışmaya tanık olabilirsiniz; burada görev veren kişi tüylerden oluşan bir soykırım düzenlemeye çalışıyor. İçki arkadaşlarına, geçmişte ölen ve şimdi onları rahatsız eden bir arkadaşın hayaletini halletmelerinde yardımcı olacaksınız veya peynir ve turşu herringden bir mutfak şaheseri yaratmaya çalışan kaçak bir şefle karşılaşacaksınız. Her görev, geniş bir duygu yelpazesi ve benzersiz mekanikler sunuyor; modern RPG'lerde nadiren görülen bir şey.

Ayrıca, bazı görevlerin zindanları ve gizli yerleri keşfederken günlüğünüze eklendiğini belirtmek önemlidir. Örneğin, kanlı bir gölü araştırırken, bizi iki ilginç patronla karşılaştıran bir druid sığınağına giden bir kapı bulduk. İkinci bölümde, tamamen keşfetmek saatler alabilecek dev bir kaleye giden bir geçit keşfedebilirsiniz. Başka bir zindanda, yasaklı maddeler yetiştiren bir fantezi çiftliğine rastladık. Tainted Grail'deki her yerin el yapımı olduğu ve geliştiricilerin her birini unutulmaz içerikle doldurmaya çalıştığı açık. The Elder Scrolls oyunlarıyla karşılaştırıldığında, çoğu zindan prosedürel olarak oluşturulmuş ve rastgele ganimetlerle tarama noktaları olarak hizmet ederken, The Fall of Avalon, bu tür yerleri mini-maceralara dönüştürüyor.

Tainted Grail: The Fall of Avalon, son yıllarda (ilk olarak Kingdom Come 2, elbette) herhangi bir gündem veya tema dayatmayan ikinci oyundur. Bunun için Questline ekibi özel övgüyü hak ediyor. Orta Çağ Avalon'unda «yabancıların» nasıl ortaya çıktığına dair bir başka açıklama dinlemek zorunda kalmadık. Bunun yerine, çok daha anlamlı düşünme gıdası aldık: zalimlik, ahlak, insanlık, fedakarlık, açgözlülük ve siyasi tercihler hakkında.

Tainted Grail: The Fall of Avalon'ın oynanışı, Moon Studios'un No Rest for the Wicked oyununa neredeyse özdeş, yalnızca RPG sistemi, açıkça The Elder Scrolls 5: Skyrim'den ilham alıyor. Genel olarak, Soulslike savaş sistemi, etkileşimli ortamlar ve birçok patronla savaşlarla dolu açık dünya RPG macerası.

Kısa bir girişin ardından, karakter oluşturma ekranına geleceksiniz. Oldukça basit, gereksiz seçenekler veya bireysel vücut parçalarının derin özelleştirmesi olmadan. İyi görünen bir kahraman veya kahraman yaratmak kolaydır, çünkü geliştiriciler birçok önceden ayarlanmış yüz sunmuşlar. Her durumda, oyunun çoğunu birinci şahıs bakış açısıyla geçireceksiniz.

Karakterinizi oluşturduktan sonra, bir hapishane hücresinde geçen bir prolog'a gireceksiniz; burada, bir bekçi ile konuşma sırasında başlangıç niteliklerinizi dağıtabilir ve bir uzmanlık seçebilirsiniz. Ancak, Dark Souls ve The Elder Scrolls'daki gibi, karakterinizi istediğiniz zaman «respec» yapabilir ve silahlar ve ekipman seçiminde kısıtlanmazsınız. Oyun saatlerinin ilk saatleri, Oblivion, Dark Messiah of Might and Magic ve Dishonored'ı anımsatıyor. Korkutucu katakombaları keşfediyorsunuz, temel mekaniklerle tanışıyorsunuz, karakterlerle etkileşimde bulunuyorsunuz ve kemiklerinizi soymaya çalışan her şeyi yok ediyorsunuz. İlk alanda bile gizli patronlar bulabilirsiniz; geçitlerin geçilemez duvarlarla kapandığı arenalar — yine, Dark Souls gibi.

Tainted Grail: The Fall of Avalon'daki savaş sistemi, FromSoftware oyunlarına benzer şekilde tasarlanmıştır. Yakın dövüşte, hafif ve ağır saldırılar, hasarı engelleme veya karşı saldırı yapma yeteneği ve kaçışlar vardır. Hem sizin hem de düşmanlarınız için tüm eylemler dayanıklılık tüketir. Eğer kahraman ya da düşman dövüş sırasında dayanıklılığı bitirirse, her ikisi de kritik hasar verme şansına sahiptir. Erken savaşlar oldukça zorlu ve gergin. Birkaç kaçırılan vuruşla ölebilirsiniz. Dark Souls'ta olduğu gibi, acele etmemeli veya saldırı butonunu düşünmeden spam yapmamalısınız. Dayanıklılığınızı dikkatlice yönetmek ve tüm saldırı desenlerine dikkat etmek önemlidir.

Okçuluk başlangıçta etkileyici hissettirmiyor, çünkü prologda iyi bir menzilli silah yok. Ancak, daha sonra, çevikliğinizi yükselttikten, decent bir yay bulduktan ve çeşitli debuff'lara sahip oklar topladıktan sonra, tüm haydut kamplarını kolayca temizleyebilirsiniz.

Büyücü olarak oynamayı sevenler de hayal kırıklığına uğramayacak. Seçebileceğiniz onlarca büyü var. Klasik elementel patlamaların yanı sıra, düşmanlardan vampirizm ile sağlık «ç steal» edebilir veya tüm canlıları yavaş yavaş yok eden lanetler atabilirsiniz. Çağırma büyüsü özellikle etkileyici, geçici müttefikleri havadan madde haline getirmenizi sağlıyor. Çağrılan kurtlar ve iskeletlerle, sadece savaşları belirgin şekilde kolaylaştırmakla kalmadık, aynı zamanda aşırı zor patronlarla başa çıkma şansına da sahip olduk.

İyi animasyonlar, tatmin edici ses efektleri ve müzik sayesinde, savaşlar dinamik ve heyecan verici hissediyor. Yapay zeka, The Elder Scrolls oyunlarından çok daha iyi, ancak açık alanlarda hala kolayca zekice geçebilirsiniz. Sadece ulaşılması imkansız bir noktaya tırmanın ve düşmanları yayınızla vurun. Size bıçaklar veya taşlar atacaklar, ama kaçış butonuyla bu pek de sorun değil.

Oyunda çok fazla zanaat var ve bunu kullanmadan tamamlamak neredeyse imkansız. Savaşlarda hayatta kalmak için kesinlikle yiyecek pişirmeniz ve iksirler hazırlamanız gerekecek, ayrıca demirci masasında eşyalar yapmalı ve ekipmanınızı yükseltmelisiniz. Envanteriniz her zaman her türlü çöple dolu olacak, bu da bir noktada kesinlikle işe yarayacak, bu yüzden aşırı yüklenmemek için düzenli olarak depoya aktarmanız gerekecek. Aynı zamanda, Tainted Grail, The Elder Scrolls gibi bir biriktirme simülatörüne dönüşmüyor — çoğu tüketilebilir, herhangi bir kamp ateşinde yapılabilir.

Kamp ateşlerinden bahsetmişken—bunlar oyunda herhangi bir zamanda oluşturulabilir, ek zanaat seçeneklerini açar ve geceyi beklemenizi sağlar. Marya, karanlıkta Avalon'a yayılır. Oyun dünyası altın bir parıltıya bürünür ve düşmanlar belirgin şekilde daha güçlü hale gelir. Gün batımından sonra düşmanları öldürerek, özel yeteneklerinizi geri kazanmak ve kamp ateşleri etrafında güvenli bölgeler oluşturmak için kullanılabilecek ağ parçacıkları toplarsınız.

Tainted Grail'deki zorluk ölçeklendirmesi, herkesin hoşuna gitmeyebilecek oldukça tartışmalı bir yön. Başlangıçta, oyun oldukça zorlu — hatta paslı bir balta ile sıradan bir köylü, kahramanı birkaç şanslı vuruşla kolayca öldürebilir. Zamanla, gücünüz artar ve ilk bölümün sonunda, en zorlu patronlar bile pek tehdit oluşturmaz. Ancak, ikinci bölümün başında yeni bir haritaya geçtiğinizde, Tainted Grail zorluğu tekrar artırır ve sizi yeniden mücadele etmeye zorlar. Kişisel olarak, bu yaklaşımı kabul edilebilir bulduk, çünkü daha fazla karakter gelişimini teşvik ediyor ve maceranın görev zincirleri boyunca keyifli bir yürüyüşe dönüşmesini engelliyor. Ancak, her şeyi bir vuruşta öldürmeyi ve kendi üstünlüklerini hissetmeyi tercih eden eleştirmenler ve oyunculardan birçok olumsuz inceleme var. Kısacası, zorluk eğrisi edinilmiş bir tat ve bunun iyi mi yoksa kötü mü olduğunu kesin olarak söylemek zor.

RPG sistemi, No Rest for the Wicked ve The Elder Scrolls'un bir karışımıdır. Herhangi bir eylem için seviye kazandığınız pasif ilerleme ve deneyim puanları kazandığınız ve seviye atladığınızda bir istatisti geliştirip belirli bir uzmanlıkta bir avantaj seçebildiğiniz aktif ilerleme vardır. Tainted Grail'deki yetenek ağacı oldukça kapsamlıdır ve tüm oyuncu tercihlerini kapsar. İki elle bir silahla koşmayı ve her öldürmeden sonra dayanıklılığı geri kazanmaya mı istersiniz? Yoksa çift kılıç kullanıp iki kat hasar mı vermek istersiniz? Oyun size her fırsatı sunuyor.

Birçok diyalog seçeneği istatistik gereksinimlerine sahiptir. Genellikle, bu gereksinimler çok yüksektir ve en ilginç seçeneği seçmenizi engeller. Bu, oldukça tartışmalı bir karar, çünkü çoğu oyunda beceri puanları, basitçe bir zar atışında başarı şansınızı artırır ve oyuncuların tüm içeriği denemelerine olanak tanır. Bu nedenle, birçok ilginç görev seçeneği basitçe kilitlenmiştir ve tam bir respec için iksirler her zaman el altında değildir. Genellikle, bir görevin kritik anında gerekli istatisti yatırmak için birkaç beceri puanını rezervde tutmak zorunda kaldık.

Özel ekipman da belirli istatistiklere bağlıdır. Örneğin, belirli bir kılıcı kullanmak için en az 7 güç ve 8 dayanıklılığa sahip olmalısınız. Eğer karakteriniz bu gereksinimleri karşılamıyorsa, eşya yalnızca potansiyel hasarının üçte birini verecektir. Bu kısıtlamalar nedeniyle, net bir karakter ilerlemesi tanımlamak zor. Belki de, tüccarlara daha yüksek fiyatla eşya satmak için birkaç puanı pratikliğe yatırmak istersiniz, ancak yeni edinilen bir yay daha yüksek algı gerektirecektir. Zor seçimler yapmak zorunda kalacaksınız: kâr mı yoksa pratiklik mi...

Ancak ikinci bölümün sonunda, nihayet elleriniz serbest kalacak ve çoğu eşyayı özgürce donatıp karakterlerle istediğiniz gibi etkileşimde bulunabileceksiniz. Bir yandan, bu «inatçı» ilerleme, oyunun başında deneme yapma alanını engelliyor. Diğer yandan, belirli diyaloglar ve eşyalar için özel olarak hazırlanmış yapılar teşvik ederek yeniden oynanabilirliği artırıyor.

İlginç görevler ve ilgi noktalarıyla dolu açık dünya olmasına rağmen, cansız hissediyor. NPC'ler genellikle sadece yerlerinde duruyor ve gece yalnızca uyumaya gidiyorlar. Karakteriniz, kasabaların güvenliğinden çıkıp görevleri üstlenebilen tek kişi. Bu nedenle, bu incelemenin başında, Tainted Grail'in, The Elder Scrolls'a yüzeysel benzerliğine rağmen, aslında Elden Ring ve No Rest for the Wicked'e daha yakın olduğunu net bir şekilde belirttik. Düşmanlar ve eşyalar zamanla orijinal yerlerinde yeniden doğuyor ve açık dünya, kahramanınızı geliştirmek ve mekaniklerle denemeler yapmak için bir oyun alanı olarak hizmet ediyor. Yine de, Avalon, Avowed ve Starfield'daki yerlerden çok daha ilginç. Çok mütevazı bir endüstri bütçesiyle yapılmış bir oyun için, bu olağanüstü bir sonuç.

Sonuç olarak, Tainted Grail: The Fall of Avalon, zorluk ve güçlü bir anlatı sevenler için bir oyundur. Modern bir oyun değil, elinizi tutan veya patron dövüşlerinde size kolaylık sağlayan bir oyun. No Rest for the Wicked ve Elden Ring gibi, beceri talep ediyor ve en küçük hataları cezalandırıyor. Oyunun yüksek zorluğundan şikayet eden onlarca inceleme gördük, ancak Soulslike'ların artan popülaritesi karşısında, bu dürüstçe haksız bir yakınma gibi geliyor. Kişisel olarak, geçişte zorlanmadık — oyun, hayatta kalma şansınızı artırmanın birçok yolunu sunuyor. İyi iksirler yapmak veya ekipmanınızı yükseltmek için ekstra yarım saat harcayabilir veya patronları bir kenara bırakıp en yakın zindana gidebilir, burada kesinlikle yeni ekipman bulacaksınız. Ya da en kötü ihtimalle, size bolca deneyim ve faydalı eşyalar kazandıracak yan görevleri üstlenebilirsiniz. Birçok seçenek var!

Tek önemli içerik eksikliği, üçüncü bölümde, bizim görüşümüze göre, aceleyle yaratılmıştır. Birçok görev hattı aniden sona eriyor ve lonca görevleri yeni bir şey sunmuyor. Karlı ortam, önceki yerler kadar etkileyici değil ve zindanlar, Skyrim'dekilere daha çok benziyor. Geliştiriciler, üçüncü bölümü tamamen cilalamak için zamanlarının olmadığını kabul ettiler ve şu anda iyileştirmeler üzerinde çalışıyorlar. Yaz sonuna büyük bir yamanın planlandığı bildirildi.

Tainted Grail: The Fall of Avalon, Unity motorunda geliştirildi. Bu nedenle, görseller, bağımsız bir proje için oldukça etkileyici. Detaylı oyun dünyası ve sanatsal yön özellikle dikkat çekici. Çevresel tasarım, grimdark ve gerçekçi fantezinin alışılmadık karışımıyla göz dolduruyor. Ekipman ve kostüm tasarımları hem stil hem de detay açısından çarpıcı.

Elbette, Tainted Grail: The Fall of Avalon'daki grafikler modern endüstri standartlarından oldukça uzaktır. Aydınlatma, Unreal Engine 5'teki oyunlar kadar zengin değil ve yapay gölgeleme, 2000'lerin başındaki projeleri anımsatıyor. NPC yüz animasyonları, 2006'daki Oblivion ile eşdeğerdir ve vahşi yaşam, Skyrim seviyesine bile ulaşamıyor. Yine de, bu tuhaflıklara rağmen, proje genel olarak iyi görünüyor ve birkaç saat sonra, sisli yerleri geliştiricilerin sistem yükünü azaltma girişimi olarak değil, Britanya ortamının bir parçası olarak görmeye başlıyorsunuz.

Grafikler daha iyi veya daha kötü olsa da, teknik taraf gerçek bir karmaşa. Tainted Grail: The Fall of Avalon, uzun bir süre erken erişimde kaldı, ancak 2025 sürüm versiyonu gerçekten bitmemiş. Hala tonlarca hata var. Bunların bazıları, görevleri bozabilir veya tüm geçişinizi engelleyebilir. Bazen, metin yerine teknik yer tutucular görünüyor ve diyaloglar seslendirmesini kaybediyor. Yayın sonrası Questline'ın ne kadar çok sorunu düzelttiğini yamanın notlarında gördük ve bozuk görevlerin sayısı belirgin şekilde azaldı, ancak hala yapılacak çok iş var.

Bu teknik sorunlara rağmen, Tainted Grail: The Fall of Avalon'ı oynanamaz olarak adlandırmak haksızlık olur. Oyun geçişimiz sırasında, bizi yeniden yüklemeye ve bir görev bölümünü yeniden oynamaya zorlayan yalnızca birkaç ciddi sorunla karşılaştık. Diğer hatalar, açık dünya oyunları için oldukça tipiktir ve The Fall of Avalon'ın yayın sürümü, Skyrim, Oblivion, Cyberpunk 2077ve Kingdom Come: Deliverance'ın lansmanındaki gibi.

Ayrıca bazı optimizasyon sorunları var. Kişisel olarak, kare düşüşleri, çökme veya diğer büyük aksaklıklar yaşamadık, ancak oyuncu incelemeleri ve şikayetlerine göre, PC'de büyülerin yoğun kullanımı sırasında sesin kesilmesi ve bellek sızıntısı nedeniyle kare kaybı gibi yaygın bir sorun var.

Ancak konsollarda oyun, belirgin şekilde daha kötü performans gösteriyor. Xbox Series S'de The Fall of Avalon'ı denedik ve performans beklentilerin çok altında kaldı. Geliştiricilerin görüntü ölçeklendirmesini terk ettiği anlaşılıyor, bu nedenle görseller iyi görünse de, ekranda çok fazla nesne olduğunda FPS standart otuzun altına düşüyor. Bir savaş sırasında birkaç kurt çağırdığınızda, oyun neredeyse bir slayt gösterisine dönüşüyor. PS5'teki performansın son güncellemelerle iyileştiğini belirtmek gerekir, bu nedenle konsollarda oyunu satın almadan önce büyük güncellemeleri beklemeyi öneriyoruz.

Son olarak, ses tasarımına özel bir not düşülmelidir. Tainted Grail: The Fall of Avalon, son zamanlarda en etkileyici müziklerden birine sahiptir. Ünlü sanatçılar Danheim ve Gealdýr tarafından bestelenen ana tema «Ymir», tonu ve atmosferi belirliyor. Besteci Andrzej Janicki, parçalarında İskandinav motiflerini Doğu Avrupa enstrümanlarıyla harmanlayarak, The Witcher ve Guy Ritchie'nin Kral Arthur: Kılıcın Efsanesi'ne benzer bir karışım yaratıyor. Savaş temaları nefes kesici ve anahtar anlarda boğaz şarkısı dinleyicilere tüyler ürpertici bir his veriyor.

Tainted Grail: The Fall of Avalon, 2025'in çıkışları arasında bir ham elmas — yalnızca içeriğiyle değil, aynı zamanda yazın en parlak oyunlarından biri haline gelmesiyle de şaşırtıyor. Bu, karanlık bir grimdark fantezisi, sert Soulslike savaşları, canlı görevler ve Britanya Arthur efsanesinden ilham alan inanılmaz bir atmosfer—teknik sorunlar ve eksikliklere rağmen, sonuna kadar bırakmak zor olan bir oyun. Küçük bir Polonyalı stüdyonun, Bethesda, Obsidian ve BioWare'ın son zamanlarda başaramadığı bir şeyi başardığına inanmak zor: modern gündemler, karmaşık mekanikler veya erişilebilirlik odaklı basitleştirmeler olmadan harika bir RPG yapmak. Tainted Grail: The Fall of Avalon'ı büyük yamanın ardından denemeyi unutmayın; bu, üçüncü bölümü iyileştirecek, görev hatalarını düzeltecek ve performansı cilalayacaktır—böyle oyunlar son derece nadirdir.